Biegunka to reakcja obronna organizmu. Mamy z nią do czynienia, kiedy luźny stolec oddawany jest 3 lub więcej razy w ciągu doby. Jej leczenie powinno być uzależnione od przyczyny i chociaż u dzieci zazwyczaj powodują ją wirusy, to nie jest to regułą.
Mamy różne rodzaje biegunek i różne sposoby ich leczenia, uzależnione od tego, co je wywołało. Biegunkę u dzieci zazwyczaj wywołują wirusy. Jednak może być ona także spowodowana niestrawnością, zatruciem pokarmowym, alergią, zakażeniem bakteryjnym lub pasożytniczym czy stresem.
Biegunka wirusowa
Biegunkę wywoływaną przez wirusy potocznie nazywamy jelitówką lub grypą żołądkową. Odpowiedzialne za nią są najczęściej rotawirusy, astrowirusy, norowirusy i adenowirusy. Objawami towarzyszącymi jelitówce są wodniste stolce, nudności i wymioty, bóle brzucha i gorączka.
Jak leczyć?
Najważniejsze podczas jelitówki jest nawadnianie organizmu. Jeśli maluch gorączkuje, możemy podać leki przeciwgorączkowe. Aby nie doprowadzić do osłabienia organizmu, nie należy wprowadzać drastycznej diety, ale ograniczyć produkty ciężkostrawne, surowe warzywa, owoce. Do diety możemy włączyć także bakterie probiotyczne, które będą wsparciem dla flory bakteryjnej jelit. Popularnej grypy jelitowej nie należy lekceważyć, jeśli trwa dłużej niż trzy dni, należy skonsultować się z lekarzem.
Alergia
Jeśli mamy do czynienia z alergią pokarmową, oprócz zaburzeń jelitowych możemy obserwować wysypkę, katar, problemy z oddychaniem i utratę wagi.
Jak leczyć?
Jeśli mamy podejrzenie alergii, należy wyeliminować alergen z diety, jeśli jesteśmy w stanie go rozpoznać. Następnie musimy zgłosić się do lekarza, który zleci testy i dobierze odpowiednie leczenie. W międzyczasie możemy podać dziecku wapno i leki przeciwhistaminowe dostępne bez recepty, a wysypkę złagodzić preparatami do swędzącej skóry w przebiegu atopii.
Zatrucie
Zatrucie pokarmowe może przebiegać bardzo rożnie, w zależności od tego, czym dziecko się zatruło. Bakterie mogą także wywołać biegunkę, jeśli nie jest zachowana dostateczna higiena. Objawami świadczącymi o zatruciu, poza częstym oddawaniem luźnego stolca, jest obecna w nim krew lub śluz, wymioty i bóle brzucha. Jeśli towarzyszy jej także osłabienie organizmu należy skonsultować się z lekarzem natychmiast.
Jak leczyć?
Jak w przypadku biegunki wirusowej najważniejsze jest niedopuszczenie do odwodnienia. Podawanie leków w takim wypadku spowalnia usunięcie przyczyny z organizmu. Objawy biegunki bakteryjnej możemy łagodzić Smectą, która wiąże toksyny z kałem i pomaga je usunąć. Czasami konieczne jest podanie mocniejszych leków, więc jeśli biegunka trwa dłużej niż dwa dni, konieczna będzie wizyta lekarska.
Nadwrażliwość
Delikatny brzuszek maluszka może reagować nadwrażliwością na niektóre potrawy. Biegunka wynikająca takiej nadwrażliwości zdrowych jelit ogranicza się jedynie do wodnistych wypróżnień pojawiających się około 2 godzin od posiłku.
Jak leczyć?
Reakcja nadwrażliwości ogranicza się zazwyczaj do zbyt ciepłych lub zbyt zimnych produktów. Wystarczy unikać skrajnych temperatur podczas podawania dzieciom posiłku.
Biegunka z nerwów
Stres i biegunka chodzą ze sobą w parze. Nerwowe sytuacje mogą wywołać biegunkę stresową także u dzieci. Dodatkowe symptomy stresu to:
- utrata apetytu,
- bóle głowy,
- moczenie się,
- problemy ze snem,
- podenerwowanie,
- smutek,
- lęki,
- złość,
- agresja,
- upór w zachowaniu
Jak leczyć?
Przed wszystkim warto sięgnąć po środki, które pomogą maluchowi odzyskać równowagę emocjonalną. Dobre samopoczucie jest w tym momencie kluczowe. Dziecko na pewno potrzebuje naszej obecności, cierpliwości i rozmowy, gdy będzie na nią gotowe. Ważne jet zrozumienie czynników wywołujących stres i ich wyeliminowanie lub oswojenie dziecka z nimi. Taką biegunkę możemy hamować lekami dostępnymi bez recepty typu Loperamid, u dzieci młodszych po konsultacji z lekarzem.
Biegunka pasożytnicza
Biegunka wywołana pasożytami jest najczęściej bardzo wodnista. Biegunce może także towarzyszyć wydzielina, a na pewno osłabienie i dyskomfort w okolicy brzuszka. Biegunce mogą także towarzyszyć wymioty, bóle głowy, nudności, a nawet gorączka. Przed pojawieniem się biegunki mogły wystąpić dodatkowe objawy, między innymi brak apetytu lub wzmożony apetyt, utrata na wadze, podkrążone oczy, zgrzytanie zębami, suchy kaszel.
Jak leczyć?
Biegunkę pasożytniczą można rozpoznać, opierając się na badaniach. Tylko po właściwym rozpoznaniu, można podjąć leczenie w oparciu o konsultację lekarską.
W zależności od częstotliwości, z jaką dziecko oddaje stolec i dodatkowych objawów towarzyszących biegunce rozróżniamy:
Biegunkę łagodną – luźne stolce są oddawane kilka razy dziennie. Dziecko czuje się dobrze, nie ma gorączki i nie wymiotuje. Biegunka łagodna to zazwyczaj zwykła niestrawność. Wystarczy podawanie elektrolitów i probiotyków.
Biegunkę średnio ostrą- dziecko oddaje od kilku do kilkunastu stolców na dobę, jest rozdrażnione, czasami wymiotuje, na krótko może pojawić się gorączka. Najważniejsze jest nawadnianie, jeśli dziecko niechętnie pije, podajemy bardzo często, bardzo małe ilości elektrolitów, a także probiotyki i przechodzimy na lżejszą dietę. Możemy sięgnąć po Smectę i leki przeciwgorączkowe, jeśli ta jest wysoka i utrzymuje się dłużej. Kiedy w ciągu trzech dni nie zauważamy poprawy, konsultujemy się z lekarzem.
Biegunkę ciężką – dziecko oddaje kilkanaście luźnych stolców ze śluzem dziennie, towarzyszą temu wzdęcia brzucha i wymioty. Dziecko jest senne, osłabione, możliwa jest gorączka, widoczne objawy odwodnienia, bo maluch nie chce pić. Jeśli dziecko przy tym oddaje znikome ilości moczu, stan jest już naprawdę zagrażający zdrowiu i jak najszybciej należy skonsultować się z lekarzem.
Biegunkę toksyczną- to najcięższa postać biegunki, którą trzeba natychmiast konsultować z lekarzem. Dziecko bardzo często oddaje luźne, wodniste i śluzowe stolce, czasami z domieszką krwi. Jest zamroczone, ma gorączkę, wymiotuje, nie je i nie pije.
