W naszym klimacie i w okresie jesienno- zimowym wiele osób ma problem z odpowiednim poziomem witaminy D. Dlatego ludzie suplementują ją, dostarczają wraz z pożywieniem i jak najczęściej wystawiają się na słońce. Czy przedawkowanie witaminy D3 jest możliwe? Jakie są tego fizyczne objawy?
Wiele osób ma niedobór tej witaminy
Witamina D nazywana jest „witaminą słońca”. Jest naturalnie wytwarzana w naszym organizmie podczas ekspozycji na promienie słoneczne. Z badań wynika, że u prawie 90% Polaków występuje ryzyko związane z niedoborem witaminy D. Sporo ludzi ma problemy z jej poziomem. Zwłaszcza w okresach jesienno- zimowych należy uzupełniać jej braki.
Jakie właściwości ma witaminą D?
Witamina D zwiększa odporność i wpływa na utrzymanie równowagi immunologicznej organizmu. Jest odpowiedzialna za prawidłową gospodarkę wapniowo-fosforową, właściwy rozwój układu kostnego: chroni przed krzywicą u dzieci, osteoporozą u dorosłych i zmniejsza ryzyko złamań u osób starszych. Hamuje stany zapalne, a nawet zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób serca i nowotworów.
Niedoborów witaminy D2 i D3 nie można lekceważyć. Mogą prowadzi do wielu problemów: osłabienia, uczucia zmęczenia i senności, apatii, problemów z koncentracją i nastrojem. A co z nadmiarem tej witaminy?
Czy można przedawkować witaminę D3?
Według lekarzy nie jest możliwe przedawkowanie witaminy D3, podczas silnej ekspozycji na słońce lub gdy dostarczamy ją z pożywieniem. Organizm za pomocą barwnika melaniny, potrafi bronić się przed wysokimi dawkami witaminy D, które powstają pod wpływem promieniowania słonecznego.
Jednak trzeba zachować ostrożność przy suplementacji, ponieważ wówczas może dojść do przedawkowania witaminy D3.
Jeśli przez dłuższy czas będziemy przyjmowali wyjątkowo duże dawki tej witaminy, to może dojść do hiperkalcemii – zwiększonego stężenia wapnia we krwi lub hiperkalciurii – wydalania wapnia z moczem. Te schorzenia mogą niekorzystnie wpływać np. na pracę serca, czy nerek, prowadzić do uszkodzenia tych narządów, a także zwiększać ryzyko chorób sercowo-naczyniowych i ryzyko kamicy nerkowej.
Różnice między witaminą D2 a D3
Witaminę D możemy przyjmować z pożywieniem. Jest obecna w wielu składnikach odżywczych, a podstawową różnicą pomiędzy witaminą D2 a D3 jest źródło dostarczania ich do organizmu. Witaminę D3 można znaleźć w żywności pochodzenia zwierzęcego, a D2 w produktach roślinnych. Witamina D3 znajduje się w żółtkach jaj, wątróbce, maśle, tłustych rybach, oleju rybnym. Oprócz tego naukowcy uważają, że witamina D3 jest skuteczniejsza niż witamina D2.
Jakie jest zapotrzebowanie na witaminę D?
Zanim zaczniesz suplementację, najpierw udaj się do lekarza i wykonaj odpowiednie badania. Sprawdź, czy w Twoim organizmie występują jej niedobory.
Podczas suplementowania witaminy D, nie przekraczaj zalecanych dawek:
- niemowlęta nie powinny przyjmować więcej niż 25 mikrogramów dziennie,
- dzieci do 10 lat, nie więcej niż 50 mikrogramów dziennie,
- dorośli nie więcej niż 100 mikrogramów dziennie,
- osoby starsze, powyżej 75 roku życia i te ze stwierdzonymi niedoborami witaminy, po konsultacji z lekarzem, mogą przyjmować wyższe dawki.
