Jedną z form prowadzenia działalności gospodarczej jest spółka partnerska. Jakie są jej podstawowe zasady? Podpowiadamy!
Spółka partnerska
Spółka partnerska jest jedną z form prowadzenia działalności w Polsce. Nie jest tak popularna forma, jak np. jednoosobowa działalność gospodarcza, ale chętnie jest zakładana przez wybrane zawody. Przed założeniem spółki partnerskiej warto zapoznać się z jej specyfiką oraz jej wadami i zaletami.
Kodeks spółek handlowych
Spółka partnerska jest jednym z odłamów spółki handlowej, a zasady jej działania określa Kodeks spółek handlowych z 15 września 2001 r. Według niego spółka partnerska jest "spółkę osobową, utworzoną przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą". Spółka partnerska może więc zostać założona przez dwoje lub więcej osób, jednak muszą oni wykonywać określone zawody.
Wolne zawody
Kodeks spółek handlowych w jednym ze swoich zapisów wymienia, kto może założyć spółkę partnerską. Jest to 21 zawodów, których wykonywanie uprawnia do zostania partnerem w spółce, a są to:
- adwokat,
- aptekarz,
- architekt,
- inżynier budownictwa,
- biegły rewident,
- broker ubezpieczeniowy,
- doradca podatkowy,
- makler papierów wartościowych,
- doradca inwestycyjny,
- księgowy,
- lekarz,
- lekarz dentysta,
- lekarz weterynarii,
- notariusz,
- pielęgniarka,
- położna,
- fizjoterapeuta,
- radca prawny,
- rzecznik patentowy,
- rzeczoznawca majątkowy,
- tłumacz przysięgły.
Ustawa nie zabrania tworzenia spółki partnerskiej przez osoby, które przynależą do jednego zawodu. Tę formę prowadzenia działalności może więc założyć lekarza z lekarzem dentystą czy inżynier z architektem. W kodeksie spółek handlowych istnieją jednak zapisy, które ograniczają to, jakie zawody mogą stworzyć spółkę partnerską.
Umowa oraz nazwa spółki
Aby założyć spółkę partnerską, potrzeba sporządzić i podpisać umowę spółki, która nie musi być w formie aktu notarialnego. Taką spółkę należy również zarejestrować w KRS, czyli Krajowym Rejestrze Sądowym i dopiero od tego momentu spółkę uznaje się za istniejącą. Umowa spółki musi być zawarta w formie pisemnej przez wszystkich partnerów. Muszą w jej treści znaleźć się zapisy dotyczące określenia:
- nazwy i siedziby spółki,
- przedmiotu wykonywanej działalności w ramach spółki,
- wolnego zawodu w ramach spółki,
- ile wynosi wkład partnerów do spółki,
- imion i nazwisk partnerów.
W nazwie spółki powinno się znaleźć określenie wolnego zawodu, który będzie w jej ramach wykonywany, nazwisko jednego z partnerów i dopisek „i partnerzy” lub „spółka partnerska”.
Brak osobowości prawnej
Spółka partnerska według przepisów prawa nie posiada osobowości prawnej, ale ma zdolność prawną. Może więc w swoim imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Kodeks prawa handlowego nie określa kwoty minimalnego wkładu partnerów, a więc spółka może rozpocząć działalność bez majątku początkowego. Wkładem nie muszą być tylko pieniądze, a może nim być np. świadczenie pracy. Umowa spółki musi jednak jasno określać, co dany partner do niej wniósł. Dla każdego z partnerów udział w zyskach określa się na takim samym poziomie, niezależnie od tego co wnieśli do spółki.
Odpowiedzialność za błędy
W spółce partnerskiej jednym z ciekawych zagadnień jest ponoszenie odpowiedzialności za błędy. Według prawa partnerzy w spółce odpowiadają tylko za swoje błędy i nie ma tu odpowiedzialności zbiorowej. Umowa spółki może jednak zawierać zapisy, gdzie będzie zapisane, że np. jeden z partnerów będzie ponosił większą odpowiedzialność i jest to zgodne z prawem. Każdy ze wspólników może reprezentować spółkę, chyba że jej umowa mówi inaczej.
