Dość trudne Liczba porcji: 2 bardzo duże Kłykieć, sęk i orzech – skąd pochodzi nazwa gniocchi Z mąki, semoliny, ziemniaków, dyni, ricotty z różnymi dodatkami – rodzina gniocchi jest bardzo rozbudowana, a łączy je jedno – kształt. I jeszcze słowo o wyglądzie: kluski po ugotowaniu są różowe i jeśli chcecie osiągnąć taki kolor jak na zdjęciu, gniocchi trzeba po ugotowaniu obsmażyć na maśle. użyć ziemniaków upieczonych wcześniej w łupinach, bo są bardziej suche, a skrobia jest bardziej skoncentrowana, dzięki czemu ciasto jest bardziej spoiste. Pierwszy przepis pochodzi z 1570 r., kiedy ziemniaków nie było jeszcze w Europie i wówczas wyrabiane były z mąki, grzanek i wody. Odkładam gotowe gniocchi na posypaną delikatnie mąką deskę lub talerz, żeby nie przyklejały się do powierzchni. Nie jest to jednak kanoniczna wersja klusek, istnieje mnóstwo innych wersji oprócz ziemniaków, np. z pure dyniowy, albo na bazie ricotty. Jeśli jest jej mało i gniocchi są delikatne nie można ich trzymać długo we wrzątku, bo zaczną się rozpadać. Jeśli będzie jej za dużo kluski będą twarde jak sumienie grzesznika, zbyt mała ilość sprawi, że gniocchi rozpłyną się podczas gotowania. Ciasto buraczano-ziemniaczane jest dość luźne, tak że na kluseczkach trudno zrobić wzorek widelcem, ale za to po ugotowaniu są mięciutkie i kremowe. Gniocchi występują w kuchniach wszystkich regionów Włoch i każdy z niech rości sobie pretensje do miana ojczyzny gniocchi. Ziemniaczane gniocchi pojawiły się dopiero, kiedy Hiszpanie przywieźli do Italii pataty co stało się pod koniec XVI w. Znowu odetnij spory kawałek ciasta – resztę przykryj ręcznikiem, żeby nie wyschło – rozwałkuj dłońmi w dość cienki wałek. Nabierze w dłonie odrobinę mąki, jeśli kluseczka jest zbyt wilgotna i klei się do rąk. Zobaczcie nasz film – jak uformować domowe gniocchi aby wyglądały jak z włoskiej restauracji! Z mąką sprawa jest delikatna, bo trzeba jej dodać w sam raz. Składniki: Cztery średniej wielkości ziemniaki (350-400 g pure) 4 małe buraki (200-250 g tartej, upieczonej ćwikły) 180 ml mąki (3/4 szklanki) 2 żółtka 1/2 łyżeczka soli Pesto Garść bazylii Garść orzechów (włoskie, laskowe) Pesto najlepiej jest zrobić świeże lub zamrozić w osobnym pojemniku lub woreczku strunowym. W naszym przepisie mąki jest tylko tyle, żeby związać ciasto. Buraczane gniocchi najlepiej smakują odgrzane na maśle na patelni. Gniocchi można podać tylko z roztopionym masłem i parmezanem, albo z sosem pomidorowym. Jeśli kluski są bardziej mączne trzeba je gotować około minuty od wypłynięcia na powierzchnię. Ile mąki w gnocchi Kluczowym składnikiem klusek zawsze jest jednak mąka. Krok 3 Złóż masę jak zamyka się książkę lekko ugnieć, rozpłaszcz, znowu posyp mąką i ponownie złóż jak książkę. Z tym, że dość trudno podać dokładną ilość, gdyż wiele zależy od wilgotności ziemniaków. Gotuj dosłownie chwilę od momentu wypłynięcia gniocchi na powierzchnię. Zagnieć szybko ciasto, dodając mąki jeśli za bardzo się klei.
