I to jej uczeń, przygotowujący się do zawodu szefa kuchni Leif Elisson, w 1953 roku wymyślił i podał na jedne z zajęć poświęconych kartoflom tak upieczone ziemniaki. W 1940 roku, rok po wybuchu II Wojny Światowej, mimo zachowania neutralności podczas ataku wojsk hitlerowskich na sąsiadujące Norwegię i Finlandię, uzależniona handlowo i gospodarczo od hitlerowskich Niemiec Szwecja odczuła skutki wojny. Nie jest prawdą – powielana od lat na wielu blogach, łącznie z tymi najbardziej znanymi i poczytnymi, informacja o tym, że danie to powstało 300 lat temu. Gospoda ta właśnie w czasie wojny, w 1940 roku, przekształciła się w jedną ze szwedzkich szkół gastronomicznych. Ziemniaki były pożywieniem tanim i łatwo dostępnym, były szykowane i podawane na wiele sposobów, zarówno w domach jak i w restauracjach. W Szwecji nierzadko spotyka się je jako potrawę śniadaniową, a także podaje się je z chlebem.
