Poniżej znajduje się lista wierszy śmierci. Niektóre z nich są poważne, niektóre zabawne, a niektóre to tylko sposób na zapamiętanie kogoś, kto odszedł. Niezależnie od tego, czy szukasz sposobu na zapamiętanie ukochanej osoby, czy po prostu chcesz znaleźć wiersz, który do ciebie przemówi, te wiersze śmierci z pewnością zapewnią komfort i spokój.
10 najbardziej pocieszających i pięknych wierszy o śmierci:
„Śmierć jest niczym, wymknąłem się tylko do sąsiedniego pokoju. Jestem ja, a ty jesteś sobą. Kimkolwiek byliśmy dla siebie, nadal jesteśmy. Mów do mnie moim starym znajomym imieniem, mów do mnie w łatwy sposób, którego zawsze używałeś. Nie zmieniaj swojego tonu, nie noś wymuszonej powagi czy smutku. Śmiej się, jak zawsze śmialiśmy się z małych żartów, które razem bawiliśmy. Graj, uśmiechaj się, myśl o mnie, módl się za mnie. Niech moje imię będzie zawsze słowem domowym, którym zawsze było. Niech zostanie wypowiedziane bez wysiłku, bez cienia w nim. Życie oznacza wszystko, co kiedykolwiek znaczyło. Jest taki sam jak zawsze; istnieje nieprzerwana ciągłość. Dlaczego miałbym tracić rozum, ponieważ jestem poza zasięgiem wzroku? Czekam na Ciebie na przerwę, gdzieś bardzo blisko, tuż za rogiem. Wszystko dobrze. Nic nie jest zranione, nic nie jest stracone. Jedna krótka chwila i wszystko będzie tak jak dawniej. Jakże będziemy śmiać się z trudu rozstania, gdy znów się spotkamy!”
—Henryk Scott Holland
„Nie jestem nieobecny, jestem tutaj. / Chociaż mnie nie widzisz ani nie dotykasz, jestem blisko. / Jest wiele sposobów na żałobę, / Tak jak jest wiele sposobów na miłość. / Bliski lub daleki wiedz, że moja miłość do ciebie jest tak nieskończona jak niebiosa w górze”.
— rabin Harold Kushner
„I tak bijemy dalej, łodzie pod prąd, nieustannie cofane w przeszłość”.
-F. Scott Fitzgerald
„Zawsze piękna odpowiedź / kto zadał pytanie bez odpowiedzi…”
-MI. E. Cummingsa
„Kiedy umrze / Weź go i wytnij na małe gwiazdki, / I uczyni oblicze nieba tak piękne / Aby cały świat zakochał się w nocy / I nie oddawaj czci jaskrawemu słońcu. ”
-William Szekspir
„To ostatnia róża lata, która kwitnie sama; Wszyscy jej kochani towarzysze Zniknęli i odeszli; Żaden kwiat jej krewniaków, Żaden pączek róży nie jest blisko, Aby odbić jej rumieńce Lub dać westchnienie za westchnienie. Nie opuszczę cię, samotny! Sosna na łodydze; Skoro śliczni śpią, idź, śpij z nimi. Tak łaskawie rozrzucam Twoje liście po łóżku, Gdzie twoi towarzysze ogrodu Leżą bezwonny i martwy. Tak szybko mogę pójść, Gdy przyjaźń ginie, I z miłości do grobu, Och, któż by nie zbłądził?”
— Thomas Moore
„Co by było, gdyby pole zostało utracone? / Nie wszystko stracone; niezwyciężona wola, / I studium zemsty, nieśmiertelna nienawiść, / I odwaga, by nigdy się nie poddawać i nie ustępować: / A cóż innego nie do pokonania?”
—John Milton
„Nie jestem martwy, tylko wymknąłem się do następnego pokoju”.
—Henryk Scott Holland
„Śmierć jest dialogiem między duchem a ciałem”.
— T.S. Eliot
„Tak kończy się świat / Nie z hukiem, ale skomleniem.”
— T.S. Eliot
