Ustaw naczynie na średnim gazie (lub przelej wcześniej na patelnię, jeśli naczynia nie możesz tak podgrzewać) i poczekaj, aż sos zacznie się gotować (musi bąblować). Jeśli listek wywija się w coś na kształt miseczki, to ułóż go tak, aby wywijał się do góry. W tej odsłonie gołąbków pełni ona dwie role – jest w nią zawijane mięso, a części idzie do farszu zamiast ryżu czy kaszy (niskowęglowodanowa dieta nie przewiduje kaszy i ryżu). Jeśli je rozgotujesz, to klapa, bo przy zawijaniu mogą się rozrywać, a w farszu zamienią się w ciapę. Jeśli chcesz zagęścić sos mąką ziemniaczaną (nie wszyscy podchodzą do diety low carb tak restrykcyjnie), to przełóż gołąbki przełóż na talerz. Po 30 minutach zdejmij folię i piecz gołąbki kolejne 30 minut bez przykrycia, Przy czym po upływie mniej więcej połowy tego czasu (czyli po 15 minutach) obróć gołąbki. Powinien leżeć na samym brzegu, na środku, jakby dało się zagiąć boki liścia do środka. U mnie też pojawił się problem, że naczynie było niskie, przez co trochę sosu wybąblowało w trakcie pieczenia. Gdy boczek puści tłuszcz, dosyp cebulę i wciąż co jakiś czas mieszając podsmażaj, aż cebula się lekko zrumieni. Przykryj z wierzchu naczynie folią aluminiową (tak, jak np. zakrywasz sałatkę w misce przed włożeniem do lodówki). Na krańcu liścia, na zgrubieniu połóż porcję farszu. Po podgotowaniu odlej gorącą wodę i przepłucz liście kapusty zimną wodą, aby się zahartowały. Zrób tak jeszcze 5 razy, aż skończą ci się liście i farsz. Zawiń ciasno liść jak naleśnik do momentu, aż mięso będzie zawinięte w jedną warstwę. W tym czasie drobno pokrój 5 liści kapusty (te bez obciętych zgrubień). Gdy już sos będzie bardzo gorący wlej wodę z mąką ziemniaczaną i energicznie rozmieszaj. Połóż na blacie/desce/talerzu wcześniej podgotowany liść kapusty włoskiej obciętym zgrubieniem do siebie. Gdy już ułożysz gołąbki, to posyp na bokach suszone grzyby. Możesz je najpierw pociąć w paski ok. 0,5 cm, a potem te paski pokroić dość drobno.
