Nietypowa sprawa sądowa miała miejsce niedawno we Włoszech. Mężczyzna wstąpił na drogę sądową ze swoim 30-letnim synem. Zaskakujący jest jednak powód takiej decyzji. Poznaj szczegóły.
Miał dojść niepracującego syna
Mieszkaniec Turynu wstąpił na drogę sądową przeciwko swojemu 30-letniemu synowi. Okazuje się bowiem, że syn nie pracował zarobkowo i nie chciał wyprowadzić się z domu rodzinnego.
Sytuację opisał dziennik “La Repubblica”, w którym wyjaśniono, że odkąd chłopak skończył 19 lat pracował tylko dorywczo. Nie dało się go skłonić do znalezienia stabilnej pracy, wyprowadzki i usamodzielnienia.
Ojciec, wchodząc na drogę sądową, chciał uświadomić synowi, że musi stanąć na własnych nogach, bo oni jako rodzice nie będą w stanie wiecznie się nim opiekować. =
Wkład 30-latka w utrzymanie rodziny
Sąd przyznał rację ojcu i zadecydował, że w ciągu trzech miesięcy 30-latek ma się wyprowadzić.
Uznał bowiem, że nie widzi przeciwwskazań do podjęcia przez syna pracy. Sąd przywołał też artykuł z Kodeksu Prawa Cywilnego, głoszący, że dorosłe dziecko zgodnie ze swoimi możliwościami i dochodem musi wnosić wkład do utrzymania rodziny tak długo, jak z nią mieszka.
Młodzi Europejczycy nie chcą opuszczać gniazda
Jak wynika z danych Eurostatu najdłużej w rodzinnym gnieździe pozostają Portugalczycy - w wieku 33,6 lat. Zaraz po nich na podium znajdują się Chorwacja (33,3 lat), Grecja (30,7), Włochy (29,9) i Hiszpania (29,8).
Czy w Polsce trzeba dokładać się do rachunków domowych
W przypadku 30-letniego Włocha sąd orzekł, że powinien on partycypować w domowych wydatkach. W Polsce jednak nie ma takiego obowiązku.
Jeśli chodzi o codzienne wspólne życie i dzielenie się kosztami utrzymania domu, zwykle są to kwestie ustalane na zasadzie dobrowolności i wewnętrznych umów rodzinnych. Nie ma prawnego przymusu, aby pełnoletnie dzieci, które nie są zobowiązane alimentacyjnie wobec rodziców, partycypowały w kosztach życia rodzinnego. Rodzice mogą jednak przedstawić takie oczekiwania, a dzieci mogą się na nie zgodzić w ramach wspólnego porozumienia.
