Już od kwietnia do polskich szpitali został wprowadzony specjalny system oznaczania pacjentów. Ma to pomóc w zmniejszeniu ryzyka popełnienia błędu. Każdy pacjent przed uzyskaniem świadczenia otrzymuje specjalny znak identyfikacyjny.
Oznaczanie pacjentów w szpitalach
Już w lutym tego roku do Rządowego Centrum Legislacji wpłynął projekt ustawy, który nakłada na szpitale obowiązek specjalnego oznaczania pacjentów. Zasady te zaczęły obowiązywać jednak dopiero w kwietniu.
Każdy pacjent po przyjęciu go do szpitala musi uzyskać specjalny znak identyfikacyjny, który zawiera zakodowane informacje osobowe.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministerstwa Zdrowia:
Znak identyfikacyjny umieszcza się:
- 1) na opasce,
- 2) na zdjęciu — w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 1;
- oraz w indywidualnej dokumentacji medycznej pacjenta.
Znak identyfikacyjny musi posiadać dane osobowe pacjenta, a opaska, na której widnieje znak powinna być zapięta w sposób zapewniający jej utrzymanie się na nadgarstku lub okolicy kostki kończyn dolnej pacjenta w trakcie jego pobytu w szpitalu.
Jakie informacje zawiera znak identyfikacyjny?
W rozporządzeniu określono, jakie informacje musi zawierać specjalny znak identyfikacyjny pacjenta.
Znak identyfikacyjny zawiera:
- 1) imię i nazwisko oraz datę urodzenia pacjenta;2) w przypadku noworodka urodzonego w szpitalu – imię i nazwisko matki, płeć i datę urodzenia dziecka ze wskazaniem roku, miesiąca, dnia oraz godziny i minuty w systemie 24-godzinnym, a w przypadku noworodka urodzonego z ciąży mnogiej – także cyfry wskazujące na kolejność rodzenia się.
- Znak identyfikacyjny, o którym mowa w ust. 3, może zawierać również inne informacje niż określone w ust. 5, służące identyfikacji pacjenta, zapisane w sposób uniemożliwiający ustalenie przez osoby nieuprawnione danych osobowych pacjenta.
Co w przypadku, gdy nie można ustalić tożsamości?
Jeśli do szpitala trafi osoba, której trudno ustalić tożsamość, to znak identyfikacyjny zawiera oznaczenie "NN" oraz unikatowy numer, który umożliwia identyfikację pacjenta w przypadku, gdy w placówce hospitalizowanych jest więcej osób o nieustalonej tożsamości.
Jaki jest cel wprowadzenia znaków identyfikacyjnych?
Każdy pacjent powinien otrzymać znak identyfikacyjny jeszcze przed tym, jak zostaną mu udzielone świadczenia. Dzięki temu personel sprawniej zidentyfikuje pacjenta i jego potrzeby, a to sprawi, że zmniejszy się ryzyko ewentualnych pomyłek w leczeniu.
W trakcie pobytu w szpitalu każda interwencja medyczna powinna być poprzedzona potwierdzeniem tożsamości pacjenta przez odczytanie zakodowanej na opasce informacji" — czytamy w uzasadnieniu rozporządzenia.
Warto też wiedzieć, że w przypadku konieczności udzielenia pilnej pomocy pacjentowi, konieczność przydzielenia mu znaku identyfikacyjnego schodzi na dalszy plan. Wtedy priorytetem jest udzielenie pomocy medycznej ratującej życie lub zdrowie pacjenta. Opaskę natomiast pacjent otrzymuje niezwłocznie po otrzymaniu niezbędnej pomocy.
