Popularna na całym świecie herbata Inków to napar z kory drzewa lapacho. W medycynie naturalnej Indian Ameryki Łacińskiej stosowana podczas leczenia wielu dolegliwości od przeziębienia poprzez nadciśnienie po raka. Dzięki szerokiemu zastosowaniu zyskała sympatyków na całym świecie, ale lekarze ostrzegają, że może mieć także działania niepożądane. Jakie są przeciwwskazania to jej picia?
Tabebuia impetiginosa i drzewa z rodzaju Tabebuja rosną w lasach deszczowych Ameryki Środkowej i Południowej. Popularnie nazywa się je drzewami lapacho. To z ich kory pozyskuje się susz na bazie którego przygotowywana jest herbata lapacho nazywana też herbatą Inków. Jej właściwości lecznicze wykorzystują od wieków Indianie zamieszkujący Peru, Boliwię, Brazylię i Paragwaj. Obecnie jej działanie zostało poparte badaniami i cieszy się ona popularnością na całym świecie. Jednak napar może mieć także działania niepożądane i istnieją przeciwwskazania do jego stosowania.
Skład
Napój lapacho wykazuje pewne właściwości lecznicze za sprawą swojego składu. Szczególne działanie przypisywane jest substancjom takim jak lapachol i beta-lapachon. Z badań laboratoryjnych wynika, że ponadto znajdziemy w nim:
- żelazo
- wapń
- potas
- magnez
- mangan
- kwarcetynę
- koenzym Q10
- saponiny steroidowe
- alkaloidy
- karnasol
- kwasy hydrobenzoesowe
Działanie
Do tej pory udokumentowano antyalergiczne, przeciwwrzodowe, przeciwkrzepliwe, przeciwczerwonkowe, przeciwreumatyczne i ściągające działanie herbaty lapacho. Testy potwierdzają także jej korzystny wpływ na nasz układ odpornościowy, którego komórki stymuluje do pracy. „Herbata Inków” pozytywnie wpływa również na funkcjonowanie układu pokarmowego. Jest także antyoksydantem usuwającym z naszego organizmu nadmiar wolnych rodników. Ma właściwościowi tonizujące wątrobę i wzmacniające serce. Ponadto potwierdzone jest także jej działanie przeciw jadowi węży.
Natomiast wyodrębniony z niej lapachol ma właściwości przeciwnowotworowe. Działa przeciwbakteryjne i przeciwwirusowo. Niszczy wirusa opryszczki, grypy, pryszczycy, a także gronkowca złocistego. Ze względu na toksyczne efekty uboczne sama substancja, jaką jest lapachol nie znalazła jednak zastosowania jako lek.
Zastosowanie
Plemiona Ameryki Środkowej stosują napar z kory lapacho do leczenia wielu dolegliwości. Twierdzą, że herbata działa przeciwgorączkowo, przeciwbiegunkowo, przeciwzapalnie. Indianie Tikuna używają jej, jako leku na anemię i malarię oraz płukanki przy infekcjach gardła. W Peru leczą nią cukrzycę. Znalazła także zastosowania, jako lek na zapalenie stawów, chorobę Parkinsona i nadciśnienie. Wierzy się, że wypłukuje toksyny z organizmu i chroni przed chorobami układu krążenia. W tradycyjnej medycynie Indianie od wieków stosują ją podczas leczenia nowotworów. .Polecana jest także osobom zmagającym się z wrzodami żołądka i zgagą.
Przeciwwskazania
Herbata Inków wchodzi w interakcje z lekami wpływającymi na krzepliwość. Nie może być, zatem spożywana przez osoby mające jakiekolwiek problemy z układem krążenia. Napar z kory lapacho może niekorzystnie wpływać na płód, dlatego bezwzględne przeciwwskazanie do jego spożywania dotyczy także kobiet w ciąży. Już małe dawki herbaty mogą powodować wymioty, nudności i biegunki, więc nie są także polecane kobietom karmiącym i dzieciom. Należy także być ostrożnym, jeśli zmagamy się z przewlekłymi chorobami lub na stałe przyjmujemy leki. Każde zioła mogą bowiem wpływać na wchłanianie przyjmowanych równolegle substancji.
Skutki uboczne
Herbata lapacho oprócz korzystnego działania ma także negatywne skutki uboczne ze względu na potencjalnie toksyczne działanie lapacholu. Działaniami niepożądanymi są wymioty, nudności, bóle głowy, bóle brzucha, biegunka i zaburzenia krzepliwości.
Przyrządzenie
Do przygotowania naparu z kory drzewa lapacho potrzebujemy:
- pół litra wody
- 2 łyżeczki kory z drzewa lapacho
Wodę doprowadzamy do wrzenia i dodajemy do niej korę. Całość gotujemy na małym ogniu przez 5 minut. Odstawiamy napój na 15 minut i przykrywamy go.
Według tradycyjnej metody 2 łyżeczki kory zalewano ok. 200 ml wrzącej wody i gotowano pod przykryciem przez 20 minut. Tradycyjny napar jest jednak bardzo mocny i intensywny, dlatego w Europie przepis zmodyfikowano.
