Układ takich działek był bardzo ściśle określony – ówczesne prawo dokładnie egzekwowało ilość rosnących na działce jabłoni, grusz, wiśni, śliwek, miejsc na krzewy malin i porzeczek oraz tych przeznaczonych na uprawy warzywnicze. Działki były zlokalizowane na tyle blisko centrów miast, by móc bez problemu dotrzeć do nich pieszo albo korzystając z transportu zbiorowego- do lat 80 mało kogo było stać na własny środek lokomocji. Działki pojawiły się w Rosji w 1917, po stale pogłębiających się niedoborach żywności, w tle I Wojny Światowej i ustanowieniu przez państwo monopolu na produkcję rolną. Niezaprzeczalna skuteczność rozproszonego ogrodnictwa na małych areałach została w końcu zauważone i doceniona, a gminy zaczęły dzielić majątek na małe działki i rozdawać go pracownikom.
