Okrągłe biszkopty nasączamy delikatnie w kawowym ponczu (można pędzelkiem, można zanurzyć w kawie na dosłownie 1-2 sekundy), układamy na masie jeden obok drugiego. mleka w proszku, pełnego 2-3 łyżeczki żelatyny Poncz: 2 łyżeczki kawy rozpuszczalnej 5-6 miarek cappuccino waniliowego (ok 1/2 – 2/3 szkl.) Gdyby tak się stało, garnuszek z żelatyną należy ponownie postawić na lekko rozgrzanym palniku i chwilkę podgrzać – tylko do ponownego rozpuszczenia – najlepiej cały czas mieszając. O ile samej kawy nie pijam, o tyle uwielbiam jej dodatek w wypiekach – nawet jeśli występuje jedynie w postaci nasączu;) Przepis lekko zmodyfikowałam. Za pomocą szpatułki delikatnie łączymy obie masy – najlepiej dodając białka w 2-3 turach. Masa żółtkowa jest gęsta, dlatego też najlepiej białka dodawać stopniowo – w 2-3 turach. mąki tortowej szczypta soli Masa: 200 g masła 2 łyżki cukru pudru 750 g serka homogenizowanego waniliowego (temp. pokojowa) 2 szkl. Część masy (mniej więcej 1/3) wykładamy na biszkopt w formie, wyrównujemy. Żółtka miksujemy wraz z cukrem na jasną i puszystą masę (warto poświęcić tej czynności czas, aby cukier dobrze się rozpuścił). Biszkopt wyszedł puszysty, krem delikatny o wyraźnie wyczuwalnym smaku mleka w proszku, a całości dopełniał kawowy poncz, który otulił biszkoptowe blaty i małe, okrągłe biszkopciki. Dodatkowo: 1 op. okrągłych biszkoptów 100 g białej czekolady + 1-2 łyżki śmietanki 30% Białka oddzielamy od żółtek. Białka ubijamy w oddzielnej misce ze szczyptą soli na sztywną pianę. Tak na prawdę ciasto nie jest trudne i dość szybko się go robi. Przepis być może na pierwszy rzut oka wydaje się długi, ale to dlatego, że chciałam wszystko dokładnie opisać. Następnie żelatynę dodajemy do reszty masy i miksujemy chwilę na średnich obrotach miksera. Przelewamy do blaszki (21x32cm) wyłożonej papierem do pieczenia i wstawiamy na około 30 minut do piekarnika nagrzanego do 180 stopni (grzanie góra-dół). Następnie naprzemiennie dodajemy serek homogenizowany (ważne by miał temperaturę pokojową) oraz wsypujemy mleko w proszku. Nie podgrzewamy zbyt mocno, bo żelatyna straci swoje właściwości żelujące. Gotową masą od razu przekładamy ciasto, bo dość szybko tężeje.
