Możecie o nich przeczytać w przewodniku: 10 rzeczy, które każdy foodie musi zrobić w Lizbonie Co w pastéis de nata jest tak wyjątkowego? Swoją prawie 200-letnią historię pastéis de nata zawdzięczają Hieronimom, którzy w swoim klasztorze w Belém wykorzystywali białka do krochmalenia habitów, a z czasem wpadli na pomysł, by żółtka wykorzystać do babeczek. Chociaż tak naprawdę liczą się tylko dwie Fábrica de Pastéis de Belém, z której te słynne ciastka pochodzą i Manteigaria, która podbiła jednogłośnie moje serce. Tylko od razu ostrzegam, że łatwo nie będzie, bo pastéis de nata, to dotąd najtrudniejsze ciastka, jakie piekłem i bardzo długo zbierałem się do ich zrobienia. Z pomocą przyszedł bardzo dobrze opisany przepis Rebecci Seal, która opisała w najdrobniejszych szczegółach, jak za pastéis się zabrać. Ciasto do babeczek jest bardzo podobne do ciasta francuskiego, jednak inaczej je się składa i trochę w inny sposób smaruje się masłem. Oryginalne Pastéis de Belém sprzedaje się w pobliskiej manufakturze w tysiącach sztuk dziennie. W dodatku gorące pastéis prosto z piekarnika smakują wprost nieziemsko, więc z pewnością nie pożałujecie. Problematyczne w warunkach domowych może się okazać pieczenie pastéis de nata. Chociaż tak naprawdę liczą się tylko dwie, z której te słynne ciastka pochodzą i, która podbiła jednogłośnie moje serce. Żeby przystąpić do pieczenia pastéis de nata, należy zarezerwować sobie dwa dni — jeden na zrobienie ciasta, a drugi na krem i pieczenie. W sumie nie wiem, jak oni na to wpadli, bo przepis jest trochę skomplikowany, ale chwała im za to.
