Poprawiłem torbę z rzeczami na siłownię na ramieniu by zbyt się nie ruszała ponieważ pomiędzy koszulką i spodenkami był pojemniczek z 700g lasagne którą wczoraj zrobiłem. hipster) niosącego w jednej ręce prawdopodobnie MacBooka (bo hipsterzy nie uznają prawdziwych komputerów, ani indywidualności) a w drugiej jakieś małe zielono białe opakowanie z napisem Victory meal czy jakoś tam. Takie ciasto przepuszczam przez maszynkę do grubości 4, tnę na odpowiedniej wielkości kawałki i indywidualnie gotuję przez położeniem kolejnej warstwy w blaszce do ciasta wyłożonej folią aluminiową (folia pomaga w czyszczeniu). Samo ciasto to metoda prób i błędów, biorę szklankę wody w której rozpuszczam pół łyżeczki soli, a potem w misce dodaje tyle mąki ile trzeba by otrzymać sprężystą nie lepiącą się kulkę. Nie dość że prawdopodobnie grubo przepłacił za to pudełeczko to jeszcze się nie naje, ale właściciele produktów z logo nadgryzionego jabłuszka są przyzwyczajeni do rozczarowań więc pewnie i to jakoś przełknie. Do tego jeszcze jest jedna czerwona papryka drobno posiekana i pół pęczka bazylii również z bazarku na Szembeka, jak by to Jamie Oliver powiedział “jest obłędnie aromatyczna. Na Praskim bazarku na Szembeka dorwałem piękny 1.5kg antrykot za 20zł/kg, niedoceniane mięso ten antrykot, nawet steaka można z niego wyciąć. Ogólnie z całą tą 2.7kg lasagne zużyłem 450g sera, co wydaje się sporo ale to jest przynajmniej 5 – 7 porcji jedzenia. “No, to się nazywa victory meal sobie pomyślałem, jest białko, węglowodany, trochę tłuszczu a głównie dużo smaku, i nie zaśmiecam ziemi tysiącem plastikowych pojemniczków ponieważ mam jeden wielokrotnego użytku #ekolasagne. Mięso, około 700-800g usmażyłem wstępnie w rondelu na oleju rzepakowym a następnie zalałem go 500ml przecieru pomidorowego i 80g koncentratu. Nie daje śmietany czy innych podobnych, ten sos jest wyraźny w smaku i ma mniej kalorii.
