Pewnie wynika to w dużej mierze z faktu, że sezon na nie jest tak krótki i to, że są zwyczajnie pyszne. Cukinię pokroiłam obieraczką do warzyw, a sos zrobiłam bardzo prosty, właściwie to tylko polałam oliwą z dodatkiem soku z cytryny i kawałkiem kiszonej cytryny. I okazuje się, że można je zbierać, tak jak u nas grzyby i są oczywiście o niebo lepsze od tych hodowlanych. Myślę, że są jednym z pierwszych warzyw dostępnych wiosną, żeby nam pomóc się zregenerować po zimie. Z eleganckich smukłych warzyw zmieniają się w miękkie, włókniste, smakujące trochę jak błoto kikuty. Kiedyś oglądałam program o kucharzu, który jeździł po Sardynii w poszukiwaniu dzikich warzyw, z których potem gotował. Słodko kwaśne truskawki idealnie podkreślają lekko orzechowy smak szparagów, nie wspominając o tym, jak pięknie pasują kolorystycznie. Dodawałam ją już między innymi do risotto z krewetkami, minestrone z pieczonymi warzywami. Tu znalazł cebulkę, tam rukolę, ale najbardziej się zdziwiłam, jak znalazł piękne szparagi.