Kodeks Pracy po raz kolejny uległ zmianie. Nareszcie znalazła w nim swoje uregulowanie praca zdalna. Sejm uchwalił nowelizację Kodeksu pracy, która wprowadziła na stałe do przepisów pracę zdalną. Precyzują one wiele aspektów. Jednym z nich jest zwrot kosztów za prąd.
- Praca zdalna uregulowana przepisami
- Praca zdalna a zwrot kosztów za prąd
- Komu nie można odmówić pracy zdalnej?
- Wniosek o pracę zdalną
Praca zdalna w Kodeksie Pracy!
Nowe prawo daje możliwość całkowitej pracy zdalnej lub pracy w trybie hybrydowym, w zależności od potrzeb pracownika i pracodawcy. Szczegóły w tym zakresie będą uzgadniane przy zawieraniu umowy o pracę albo już w trakcie zatrudnienia.
Należy podkreślić, że każdy pracownik ma prawo do złożenia wniosku bez wpisywania uzasadnienia.
WAŻNE: Każdorazowo zmiana warunków umowy o pracę wymaga formy pisemnej.
Zwrot kosztów za prąd?!
Ustawa przewiduje, że osobie, która pracuje zdalnie będzie przysługiwał zwrot części kosztów za prąd. Kwota ta jednak nie jest uregulowana prawnie.
Nowelizacja Kodeksu pracy zakłada, że zwrot kosztów za energię lub eksploatowany sprzęt (jeśli nie zostaje on zapewniony przez firmę) pozostanie po stronie pracodawcy.
Przepisy mają wejść w życie 7 kwietnia 2023 roku.
Do kwestii zwrotu kosztów odniosła się Monika Smulewicz, partnerka w Grant Thornton i autorka bloga HR na szpilkach na antenie TVN24.
Kobieta wylicza, że koszt godzinnej pracy w jej firmie to 30 groszy. Osiem godzin pracy daje 2,40 złotych dziennie. Mnożąc tą kwotę przez 21 dni roboczych wychodzi 50 złotych.
Kobieta podkreśliła na antenie, że świadczenie powinno być wypłacane proporcjonalnie do liczby dni pracy. Uważa, że w przypadku pracy hybrydowej pracodawcy powinni wyliczyć więc koszt energii elektrycznej na godzinę pracy pracownika.
Wyliczenia Polskiego Instytutu Ekonomicznego z 2021 roku pokazują, że z uwagi na rosnące ceny energii koszt zużycia prądu podczas pracy zdalnej może wzrosnąć o około 250 złotych rocznie (szczególnie w okresie letnim).
Komu nie można odmówić pracy zdalnej?
Istnieje kilka grup pracowników, którym pracodawca nie będzie mógł odmówić pracy zdalnej. Są to:
- kobiety w ciąży
- rodzice, którzy wychowują dziecko do 4. roku życia
- osoby, które opiekują się bliskim członkiem rodziny posiadającym orzeczenie o niepełnosprawności albo orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Jak powinien wyglądać wniosek o pracę zdalną?
Ważną informacją jest to, że aktualnie nie ma jeszcze ustawowego wzoru wniosku o świadczenie pracy w formie zdalnej.
Dodajmy, że jest pełna dowolność w formie.
Wniosek może być bardzo krótki (jednozadaniowy) i zawierać jedno bazowe zdanie: „Na podstawie art. 6719 § 2 k.p. składam wniosek o uzgodnienia dotyczące wykonywania pracy zdalnej” oraz datę, nazwę pracodawcy, dane pracownika oraz podpis pracownika.
Może też być bardziej rozbudowany i zawierający większą ilość informacji takich jak:
- oświadczenie pracownika o spełnieniu wymogów BHP na stanowisku pracy w jego mieszkaniu/domu;
- wskazanie, czy w firmie jest zawarte porozumienie ze związkami zawodowymi albo regulamin wykonywania pracy zdalnej;
- datę rozpoczęcia pracy zdalnej;
- miejsce wykonywania pracy zdalnej.
Może być także dopisek: „Oświadczam, że na stanowisku pracy zdalnej w ww. miejscu są zapewnione bezpieczne i higieniczne warunki tej pracy”.
Jeśli chodzi o nazwę, to w obu przypadkach powinna ona brzmieć: „Wniosek o uzgodnienia dotyczące wykonywania pracy zdalnej”.
