Probiotyki to żywe drobnoustroje, których lecznicze działanie jest potwierdzone badaniami. Podajemy je dzieciom podczas i po antybiotykoterapii, by przywrócić równowagę flory bakteryjnej. Jednak ich działanie wspomaga także leczenie kolek, zaparć, biegunek, alergii i wzmacnianie odporności. Aby wywierały ten korzystny wpływ na zdrowie, muszą być odpowiednio podawane.
7 największych błędów w podawaniu probiotyków dla dziecka
Probiotykami są tylko te szczepy pałeczek kwasu mlekowego i drożdży probiotycznych, których działanie zostało udowodnione. Nawet wybierając te, których właściwości prozdrowotne zostały poparte badaniami klinicznymi, musimy wiedzieć, że nie wszystkie działają tak samo. Jeśli już wybierzemy szczep wykazujący skuteczność w kierunku, jaki nas interesuje, musimy pamiętać o kilku zasadach podczas jego dawkowania. Przedstawiamy kilka często popełnianych błędów.
1. Źle dobrany probiotyk
Nawet blisko spokrewnione szczepy mogą wykazywać zupełnie inne działanie, dlatego tak ważne jest, by nie wybierać probiotyku na podstawie ceny, ładnego opakowania czy popularności, ale szczepów, które zawiera.
- Antybiotykoterapia
Utrzymanie w równowadze flory bakteryjnej jelit podczas i po antybiotykoterapii jest szczególnie ważne u maluszków. W tym kierunku najlepiej sprawdzą się probiotyki z Saccharomyces boulardii, a ponadto z Lactobacillus rhamnosus GG, Steptococeus. thermophilus & Bifidobacterium lactis Bb12, Lactobacillus casei.
- Biegunka
Najskuteczniejsze w biegunkach, także poantybiotykowych, u dzieci będą szczepy Lactobacillus rhamnosus GG, Saccharomyces cerevisiae boulardii lyo, Lactobacillus casei DN-114001 i Enterococcus faecium LAB SF68, podawane w bardzo wysokich dawkach.
- Zaparcia
Jeśli maluszek ma problem z regularnym robieniem kupki lub ma zaparcia, najlepiej sprawdzą się szczepy Lactobacillus Johnsonie La1, Lactobacillus acidophilus NCFO 1748
- Wzdęcia
Lactobacillus planatarum szczególnie dobrze sprawdza się przy łagodzeniu bólów brzuszka i wzdęć.
- Alergia
Podawanie probiotycznych bakterii Lactobacillus rhamnosus ŁOCK 0908, Lactobacillus rhamnosus ŁOCK 0900, Lactobacillus casei ŁOCK 0919 podczas występowania alergii, a następnie profilaktycznie, by zminimalizować jej objawy, jest coraz częstszą metodą postępowania.
- AZS
Regularne przyjmowanie probiotyków z Lactobacillus rhamnosus, Lactobacillus paracasei, Lactobacillus fermentum, Lactobacillus plantarum CJLP133, Lactobacillus paracasei GMNL133 i Lactobacillus fermentum GM090 zmniejsza częstość występowania i nasilenie atopowego zapalenia skóry.
- Odporność
Jeśli chcemy za pomocą bakterii probiotycznych stymulować układ immunologiczny, najlepiej sięgnąć po Lactobacillus acidophilus LC1, Lactobacillus Johnsonie La1 (NCC533), Lactobacillus casei DN 114 001.
2. Pora dnia
Jeśli probiotyk podajemy profilaktycznie, bardzo ważne jest kiedy go podajemy. Uniwersalną zasadą jest przyjmowanie go razem z jedzeniem, dlatego że zmniejsza ono kwasowość w żołądku, a takie środowisko jest korzystne dla przeżywalności bakterii. U maluszków podajemy probiotyk razem z mlekiem. Jeśli probiotyk podajemy raz dziennie najlepiej podać go do kolacji, kiedy spada perystaltyka jelit, bakterie mają większe szansę na skolonizowanie.
- W trakcie antybiotykoterapii
Jeśli wybrałyśmy probiotycznego drożdżaka np. Saccharomyces cerevisiae lub Saccharomyces boulardi, możemy podawać go razem z antybiotykiem. Jeśli jednak wybrałyśmy bakterie probiotyczne, musimy pamiętać o odstępie między antybiotykiem, a probiotykiem. Przerwa powinna wynosić nawet 6 godzin, (jeśli nie ma takiej możliwości, wybierz drożdżaka) i najpierw powinnyśmy podać antybiotyk, a później probiotyk.
3. Zbyt krótko
Częstym błędem jaki popełniamy, jest podawanie probiotyku do momentu zakończenia antybiotyku. Probiotyk podajemy, co najmniej dwa tygodnie dłużej. Jeśli podczas antybiotykoterapii podajemy bakterie probiotyczne, a nie drożdżaki to i tak w większej części zostaną one „zjedzone”. Odbudowanie flory bakteryjnej po kuracji jest wiec równie ważne (jeśli nie ważniejsze), co podawanie preparatu w trakcie jej trwania.
4. Głodzenie bakterii
Bakterie jelitowe trzeba dokarmiać specjalną pożywką nazywaną prebiotykiem. Ponieważ prebiotyki bardzo rzadko występują w preparatach dla dzieci, ważne jest byśmy stosowali tzw. dietę probiotyczną. Dieta bogata w błonnik, czyli wielocukry rozkładane przez bakterie, jest dla ich przeżywalności bardzo ważna. Błonnik znajdziemy w owocach, warzywach, pełnoziarnistych produktach zbożowych, nasionach i warzywach strączkowych. Jeśli nie dostarczymy błonnika bakteriom jelitowym, zginą z głodu.
5. Zbyt małe dawki
Badania pokazują, że dopiero dawka od 100 milionów mikroorganizmów probiotycznych docierająca do jelit wykazuje korzyści zdrowotne. Musimy także wziąć pod uwagę, że przez cały okres przydatności do spożycia bakterie mogą powoli ginąć. Poza tym w drodze do jelit część bakterii też się wykruszy. Dlatego kupując preparat wybierzmy ten, dostarczający co najmniej miliard żywych kultur.
6. Wstrząsanie
Z uwagi na łatwość podania, dla dzieci wybieramy probiotyki w postaci kropli. Po otwarciu takiego opakowania należy przed odmierzeniem dawki dokładnie, ale delikatnie wymieszać jego zawartość, ponieważ zawieszone bakterie opadły na dno. Pamiętać jednak należy, że zbyt gwałtowne mieszanie czy wciąganie i wypuszczanie zawiesiny pipetką, może uszkodzić komórki i obniżyć ilość żywych bakterii w preparacie.
7. Przechowywanie i podawanie
Probiotyki są bardzo wrażliwe na zmiany temperatur. Musimy stosować się do wytycznych podanych przez producenta. Tyczy się to także temperatury, w jakiej podajemy preparat. Przykładowo bakterie probiotyczne przechowywane w lodówce dodane do ciepłego mleka najprawdopodobniej nie przetrwały w pierwotnym składzie, jeśli w ogóle.
