Coraz więcej osób interesuje się zielarstwem. I nic w tym dziwnego, ponieważ właściwości ziół mogą nam bardzo pomóc. Jednak trzeba obchodzić się z nimi umiejętnie, by odwdzięczyły się tym, że zachowają swoją leczniczą moc.
Gdy rozpoczyna się przygodę ze zbieraniem ziół, trzeba dysponować sporą dawką wiedzy. Warto na wstępie podkreślić, że nawet doświadczeni zielarze popełniają czasem błędy podczas zbiorów czy przechowywania suszu. Poza tym, nawet jeśli wszystko zostało wykonane dokładnie tak jak trzeba, to przecież te szczególne rośliny bywają kapryśne i mogą przygotować nam niemiłą niespodziankę.
W każdym razie już samo zbieranie pachnących ziół może dostarczyć mnóstwa pozytywnych wrażeń, dlatego nie należy rezygnować z nowej pasji, nawet jeśli pierwsze próby nie skończą się sukcesem.
Aby jesienią i zimą skorzystać z mocy ziół, najlepiej będzie najpierw je zasuszyć. Jest to dość łatwe, choć czasochłonne. Bardziej doświadczone osoby mogą spróbować swoich sił w mrożeniu ziół lub w ich konserwacji przy zastosowaniu soli fizjologicznej albo gliceryny.
Istotne są warunki, w jakich dokonuje się zbioru. Zioła zbieramy wtedy, gdy jest to zalecane - wskazówki te są różne w odniesieniu do poszczególnych gatunków roślin. Nigdy nie zbieramy ziół w porze deszczu. Najlepiej wybrać słoneczny dzień - drugi lub trzeci z rzędu i tuż przed kwitnięciem.
Zanim przejdzie się do etapu suszenia, który jest kluczowy dla jakości ziół, trzeba je starannie oczyścić z wszelkich zanieczyszczeń i pozbawić uszkodzonych fragmentów. Nie powinno się długo odkładać późniejszych czynności. Gdy rośliny stają się wiotkie, oznacza to, że pora przejść do suszenia. Należy jednak zaznaczyć, że pewne zioła szybko więdną, inne dłużej wyglądają na pełne życia.
Zioła zazwyczaj poddaje się procesowi suszenia w suszarniach. Może to być na przykład poddasze. Aby suszenie się powiodło, wybierajmy miejsca zacienione i przewiewne. Delikatne rośliny powinny być rozkładane od strony północnej, a pozostałe od strony południowej. Zioła należy rozłożyć na tekturowym pudełku z wyciętymi dziurami, mogą to być też tektury. Nie stosuje się siatek i podkładek z metalu. Nie zaszkodzi jednak wykorzystać cienkie papierowe ręczniki.
Każdego dnia należy przewracać zioła, by się nie zaparzyły i wysuszyły się równomiernie. Już po kilku dniach staną się kruche, co oznacza, że są gotowe do umieszczenia tam, gdzie będą przechowywane. Jeśli w czasie suszenia trafią się deszczowe dni, to trzeba będzie poczekać na słoneczną pogodę, by rośliny mogły oddać zebraną wilgoć.
A jak przechowywać odpowiednio wysuszone zioła? Warto je włożyć do szklanych słoików ze szczelną pokrywką - najlepsza będzie taka, którą stosuje się do weków. Słoje powinno trzymać się w chłodnym, suchym i ciemnym miejscu. Idealnie nadaje się do tego osobna szafa. Trzeba wziąć pod uwagę, że okres przechowywania pełnowartościowych ziół może być czasem dość krótki. Niektóre z nich, na przykład jaskółcze ziele, po 3 miesiącach tracą swoje cenne właściwości.
Warto dodać, że korzenie, kłącza i bulwy zbiera się jesienią, gdy naziemna część rośliny więdnie, ewentualnie można to zrobić wczesną wiosną. Zanieczyszczone korzenie czy bulwy trzeba bardzo dokładnie oczyścić z ziemi, opłukać letnią wodą i wytrzeć ręcznikiem papierowym.
Suche fragmenty roślin kroimy na małe kawałki i rozkładamy tak, jak inne zioła - na tekturze. W przypadku korzeni śluzowych bardzo ważne jest to, aby bardzo drobno je pokroić. Zbiory pozostawiamy w suchym i chłodnym, ciemnym miejscu. Można je też wysuszyć na grzejniku lub na słońcu. Wysuszone korzenie, kłącza oraz bulwy, tak jak inne zioła, zamykamy w szczelnie zamkniętych słoikach ustawionych w chłodnym i suchym miejscu.
Istnieją zioła, które wymagają specjalnego traktowania, by można było skorzystać na ich leczniczych właściwościach, jednak ogólne zasady suszenia i przechowywania ziół zostały tu dokładnie opisane. Pamiętajmy, że liczy się praktyka i pozytywne nastawienie!
