Niewiedza i niemoc, która wiąże się z poszukiwaniem swojego dziecka, potrafi być wyczerpująca. Niektóre historie pokazują jednak, że nigdy nie warto tracić nadziei. Takim przykładem jest historia Juliji Moisejenko, która odnalazła swój dom po 20 latach.
Bez śladu
1 października 1999 roku Julija, mając wtedy 4 latka, zaginęła w pociągu relacji Mińsk – Osipowicze. Przerażeni rodzice przez kolejne dwa dni poszukiwali swojego dziecka na pobliskich stacjach oraz starali się uzyskać jakiekolwiek informacje od będących w okolicy sprzedawców. Przeszukiwali wszystkie możliwe miejsca oraz rozmawiali z każdym, kto mógłby mieć jakiekolwiek informacje na temat zaginionej córki.
Kiedy jednak poszukiwania nie przynosiły żadnych efektów, rodzice zawiadomili milicję, która natychmiast postawiła na nogi wszystkich funkcjonariuszy oraz podała informacje do mediów. Sprawą żyła cała Białoruś. Dziecko było szukane we wszystkich możliwych miejscach przez rodziców, milicje oraz społeczeństwo. Nikt jednak nie skontaktował się ze swoimi rosyjskimi sąsiadami.
Jaki był los dziewczynki?
4-letnia Julija została znaleziona po stronie rosyjskiej, w Riazaniu. Milicja zdecydowała się na odnalezienie rodziców, co skończyło się niepowodzeniem. Oni również nie zdecydowali się na kontakt ze swoimi sąsiadami. Dziewczynka zatem trafiła do domu dziecka, a następnie została zaadoptowana.
20 lat później
Dorosła już Julija, mimo prób i starań, nie mogła odnaleźć swoich biologicznych rodziców. Jej chłopak, Ilja, postanowił pomoc dziewczynie i zdecydował się na zebranie różnych informacji.
“Z Julią poznaliśmy się niedawno, w marcu. Powiedziała mi wtedy, że jest sierotą. Po tym, jak opowiedziała mi o tym, że szukała, ale nie może znaleźć rodziców, sam postanowiłem znaleźć jakieś informacje. Przecież żyjemy w epoce internetu” – wyjaśnia chłopak.
Po znalezieniu artykułów mówiących o zaginionej 4-letniej Juliji, para skontaktowała się z białoruską milicją i przedstawiła całą sytuację. Jeszcze tego samego dnia Julija została poproszona o przesłanie zdjęcia, aby eksperci mogli porównać ze zdjęciami zaginionej dziewczynki. Następnie porównano DNA Juliji oraz rodziców, które okazało się zgodne.
Po 20 latach nadszedł czas, aby stęsknieni rodzice i zaginiona córka mogli w końcu się zobaczyć.
“20 lat minęło jak całe życie. Nigdy nie straciliśmy nadziei, że kiedyś się odnajdzie.” – mówi mama.
Julija szczerze dziękuje wszystkim, którzy pomogli w odnalezieniu rodziców. Dziękuje również adopcyjnym rodzicom, którzy ja wychowali.
“To dowodzi, że Bóg istnieje, a cuda się zdarzają. Trzeba tylko wierzyć i czekać.” – dodaje.
