Nierasowe psy stanowią aż ¾ spośród wszystkich żyjących psów. Kiedyś kojarzone były z niskim statusem społecznym właściciela i gorszym pochodzeniem. To na szczęście się zmieniło.
Po wielu latach lekceważenia kundelki doczekały się rzetelnych badań naukowych. Okazało się, że psy, które rozmnażają się z kim chcą i kiedy chcą, są najbardziej zbliżone genetycznie do praprzodka psów. Te rasowe, w dużym stopniu zmienione przez człowieka zalicza się dziś do zupełnie innej grupy.
Prof. Bogdanowicz w swoich badaniach wykazał, że kundle nie są mieszaniną kilku ras, a osobną, samodzielną rasą pochodzącą od bezpośrednich potomków wilków z dalekiej Azji, udomowionych ok. 19-40 tysięcy lat temu.
Prof. Bogdanowicz wraz ze swoimi współpracownikami wykazali również, że kundle mają geny sprzyjające lepszemu rozwijaniu się węchu, układu odpornościowego oraz układu rozrodczego.
U ich rasowych przyjaciół geny te nie są aż tak aktywne, gdyż to właściciele organizują im partnera do kopulacji oraz dbają o ich zdrowie. Dlatego też węch i układ odpornościowy u rasowych psów jest słabszy.
Kundle dużo lepiej znają również psychologię człowieka. Być może właśnie dlatego powszechnie uważa się, że kundelki kochają bardziej.
