Zgodnie z polską tradycją i obyczajami religijnymi, w Wielki Piątek – czyli dzień upamiętniający mękę i śmierć Jezusa Chrystusa – nie powinno się robić kilku rzeczy. Jest to dzień zadumy, skupienia i powagi, dlatego unika się zachowań sprzecznych z jego charakterem.
Wielki Piątek - obowiązuje ścisły post
W Wielki Piątek, zgodnie z nauką Kościoła katolickiego, wiernych obowiązuje ścisły post, będący wyrazem duchowego skupienia i żałoby po śmierci Jezusa Chrystusa. Oznacza to konieczność wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych oraz ograniczenia liczby posiłków – można spożyć tylko jeden posiłek do syta i dwa lekkie, bezmięsne.
Post ścisły dotyczy osób od 18. do 60. roku życia, natomiast wstrzemięźliwość od mięsa obowiązuje wszystkich wiernych od 14. roku życia.
To jeden z najbardziej uroczystych dni w roku liturgicznym, dlatego zachowanie postu ma nie tylko charakter religijny, ale i symboliczny – jako forma współuczestniczenia w cierpieniu Chrystusa.
Czego nie powinno się robić w Wielki Piątek?
1. Nie organizuje się hucznych spotkań i zabaw
To dzień ciszy i kontemplacji, dlatego odradza się imprezy, głośną muzykę czy rozrywkę.
2. Nie wykonuje się ciężkich prac domowych
Gruntownego sprzątania, prania, mycia okien. Tradycyjnie te czynności powinny być zakończone wcześniej, najlepiej do Wielkiego Czwartku.
3. Nie powinno się spożywać mięsa
Choć nie jest to dzień ścisłego postu obowiązkowego dla wszystkich (jak Środa Popielcowa czy Wielki Piątek w Kościele katolickim), to przyjęło się zachowywać post jakościowy (czyli bezmięsny) i często ilościowy (tylko jeden posiłek do syta).
4. Nie odwiedza się grobów ani nie urządza pogrzebów
To dzień żałoby po śmierci Jezusa, dlatego zgodnie z tradycją nie odprawia się mszy świętej, a liturgia Męki Pańskiej odbywa się po południu.
5. Nie dekoruje się domu i nie szykuje koszyczków do święcenia
Te czynności są zarezerwowane na Wielką Sobotę.
6. Nie rozpoczyna się świętowania Wielkanocy
Tradycyjnie unika się też przygotowywania świątecznych potraw w atmosferze radości.
Wielki Piątek to czas na modlitwę, uczestnictwo w Drodze Krzyżowej, refleksję nad cierpieniem i ofiarą Chrystusa. Zgodnie z tradycją to najbardziej uroczysty i poważny dzień Wielkiego Tygodnia, który przygotowuje duchowo do radości Zmartwychwstania.