Moja córka Marta skończyła kilka tygodni temu 18 lat, ale wcale nie zachowuje się jak prawie dorosła kobieta. Od 2 lat mam z nią ogromne problemy. Nie zdała do ostatniej klasy, ucieka z domu i w ogóle mnie nie słucha. Bywają między nami dobre okresy, a ja wypruwam sobie żyły, ale to na nic. Ostatnio zagroziła nawet, że założy mi niebieską kartę…Nie mam już siły z nią walczyć.
“Co chwilę wzywają mnie do szkoły”
Problemy z Martą zaczęły się, gdy miała 16 lat. Do tamtej pory była w miarę poukładaną dziewczyną. Potem wpadła w bardzo złe towarzystwo. Zaczęła wracać do domu w środku nocy, a kilka razy wyczułam od niej nawet alkohol.
W tym samym czasie opuściła się w nauce i zaczęła pyskować do nauczycieli. Był okres, że była w wzywana do szkoły co tydzień. Mimo majątku wydanego przeze mnie na korepetycje, Marta nie zdała do klasy maturalnej i dopiero wtedy trochę ją otrzeźwiło. Ale i tak ostatnia akcja, jaką wywinęła, przekracza ludzkie pojęcie…
“Córka grozi, że założy mi niebieską kartę”
Kiedy zachowanie mojej córki na chwilę się uspokoiło, nabrałam nadziei, że to już koniec jej buntowniczego okresu. Myliłam się. Znów zaczęła kłamać, nie odbierać telefonu i nie wracać do domu na noc.
Ostatnio nie było jej w domu dwa dni! Gdybym jej nie znała, to od razu zgłosiłabym to na policję, ale zdawałam sobie sprawę z tego, że prawdopodobnie gdzieś baluje.
Kiedy wróciła, nie wytrzymałam. Zaczęłam się na nią wydzierać, przeklinać i rzuciłam poduszką, którą miałam w ręce. Poduszka poleciała w jej kierunku, ale nie taki był mój zamiar. Poza tym, poduszka nawet mojej córki nie dotknęła.
Załamałam się już całkiem, kiedy zobaczyłam, jak po moim wybuchu agresji Marta tylko szyderczo się uśmiechnęła i powiedziała “teraz cię mam”.
Nie zrozumiałam o co jej chodzi. Po chwili pokazała mi, że kiedy ja się wydzierałam i rzucałam poduszką, ona wszystko z ukrycia nagrała. Zagroziła, że jeśli nie dam jej spokoju, to pokaże to nagranie policji i założyła mi niebieską kartę.
Nie wiedziałam co powiedzieć…Poddałam się i wyszłam z domu. Nie mogę jej namówić na psychologa, bo jest pełnoletnia. Ale z drugiej strony, wciąż jest pod moją opieką, uczy się i mieszka ze mną. Jestem więc za nią odpowiedzialna.
Od redakcji:
Jak radzić sobie z okresem buntu u nastoletniej córki: Porady eksperta
Okres buntu u nastolatków to wyzwanie, z którym każdy rodzic prędzej czy później może się zmierzyć. Nastoletnia buntowniczka w domu to nie tylko test cierpliwości, ale także okazja do wzmocnienia relacji i zrozumienia zmieniających się potrzeb dorastającej osoby. Oto kilka sprawdzonych strategii, które pomogą rodzicom skutecznie poradzić sobie z buntującą się córką.
1. Aktywne słuchanie
Zacznij od podstaw: aktywnie słuchaj swojego dziecka. Nastoletni bunt często wynika z potrzeby bycia słyszanym i zrozumianym. Zachęcaj córkę do wyrażania swoich myśli i uczuć, zadawaj otwarte pytania i unikaj oceniania. Pamiętaj, że słuchanie nie oznacza zgody, ale pokazuje, że szanujesz jej perspektywę.
2. Ustalanie granic
Bunt nastoletni to także testowanie ustalonych granic. Ważne jest, aby granice te były jasne, konsekwentne i uzasadnione. Wyjaśnij, dlaczego pewne zasady obowiązują, i bądź otwarty na dyskusję, ale również konsekwentny w ich egzekwowaniu. To pomoże córce czuć się bezpiecznie, wiedząc, czego może się spodziewać.
3. Wybór bitew
Nie wszystkie bitwy warto toczyć. Wybieraj, w których sprawach koniecznie musisz postawić na swoim, a które możesz puścić płazem. Czasami pozwalanie na drobne akty niezależności może pomóc zbudować zaufanie i zmniejszyć napięcie.
4. Wspieranie samodzielności
Bunt może być sygnałem, że twoja córka próbuje znaleźć swoją tożsamość. Wspieraj jej zdrowe formy samodzielności, takie jak wybór zajęć pozaszkolnych, hobby czy stylu ubierania się. To pomoże jej poczuć kontrolę nad własnym życiem i zmniejszyć potrzebę rebelii.
5. Poszukiwanie wsparcia
Nie obawiaj się szukać wsparcia. Rozmowy z innymi rodzicami, nauczycielami czy profesjonalnymi doradcami mogą dać nowe perspektywy i pomocne narzędzia. Pamiętaj, że nie jesteś sam w tej sytuacji.
6. Znaczenie jakościowego czasu
Spędzaj z córką jakościowy czas. Wybierzcie razem aktywności, które obie lubicie, co może wzmacniać waszą relację i budować wzajemne zrozumienie. Ważne jest, by pokazać, że nawet w trudnych chwilach jesteś dla niej dostępny.
7. Utrzymywanie spokoju
Nastolatki potrafią być mistrzami w prowokowaniu emocji. Staraj się zachować spokój, nawet gdy sytuacja staje się napięta. Unikaj krzyku czy zbyt emocjonalnych reakcji, które mogą tylko pogorszyć sytuację.
8. Terapia rodzinna
Jeśli sytuacja wydaje się nie do opanowania, rozważ skorzystanie z pomocy terapeuty rodzinnego. Profesjonalista może pomóc rozwiązać głębsze konflikty i nauczyć efektywnych sposobów komunikacji.
Drogie Czytelniczki i Czytelnicy, jeśli borykacie się z podobnymi dylematami lub innymi problemami, które chcielibyście podzielić się z nami, zachęcamy do napisania na adres [email protected].
Gwarantujemy pełną anonimowość i dyskrecję. Pamiętajcie, że dzielenie się swoimi uczuciami i doświadczeniami może być pierwszym krokiem do znalezienia odpowiedzi i wsparcia. Jesteśmy tu dla Was, by słuchać, doradzać i inspirować.