Możliwość wzięcia dodatkowych dni wolnych, bez wykorzystywania dni z puli urlopu wypoczynkowego to coś, co może ułatwić życie wielu osobom. Czym jest więc urlop okolicznościowy? Jakie warunki trzeba spełnić, aby móc z niego skorzystać?
Urlop okolicznościowy
Urlop okolicznościowy to dodatkowe dni wolne, które nie są brane z puli urlopu wypoczynkowego. W trakcie urlopu wypoczynkowego pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Zasady udzielania tego typu urlopu określa Kodeks pracy.
Najczęściej wykorzystujemy ten urlop po narodzinach dziecka, jednak istnieje o wiele więcej przesłanek do wykorzystania dnia wolnego od pracy z zachowaniem wynagrodzenia.
Urlop okolicznościowy - kiedy można z niego skorzystać?
Prawo do urlopu okolicznościowego przysługuje pracownikom zatrudnionym na umowę o pracę. Można wykorzystać je w przypadku wystąpienia okoliczności, szczególnie w życiu prywatnym.
Dwa dni urlopu okolicznościowego można wziąć w przypadku:
- zawarcie związku małżeńskiego,
- narodziny dziecka,
- śmierć i pogrzeb bliskiego członka rodziny
Jeden dzień urlopu okolicznościowego można wziąć w przypadku:
- ślubu dziecka,
- śmierci i pogrzebu babci, dziadka, brata, siostry, teścia, teściowej oraz innej osoby zależnej finansowo od pracownika bądź pozostającej pod jego bezpośrednią opieką.
Co więcej, pracodawca nie może odmówić pracownikowi wzięcia urlopu okolicznościowego w przypadku konieczności załatwienia spaw urzędowych lub na przykład szczepień.
Pracownik musi jednak poinformować o swojej nieobecności wcześniej, niż w dzień nieobecności. Konieczne jest także złożenie wniosku urlopowego z danego powodu (np. ślub dziecka) jednak z zaznaczeniem, że chodzi o urlop okolicznościowy.
Pracodawca ma obowiązek udzielenia płatnego urlopu okolicznościowego również wtedy, gdy pracownik otrzyma dokument wezwania do stawienia się przed:
- organem administracji rządowej, samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury, policji bądź organu prowadzącego postępowanie w związku z wykroczeniem,
- organem właściwym w zakresie powszechnego obowiązku obrony,
- organem prowadzącym postępowanie, w którym pracownik pełni rolę biegłego,
- Najwyższą Izbę Kontroli, jeżeli pracownik występuje w charakterze specjalisty lub świadka w prowadzonym przez nią postępowaniu kontrolnym.
