"Przepraszam" to słowo, które trudno powiedzieć i w które ciężko uwierzyć. Oczywiście wszystko zależy od powodu przeprosin, nie mniej jednak, to słowo, które ma moc i swoisty wydźwięk, dlatego pewnie niektórym nie chce przejść przez gardło, a innym nie chce wejść do serca.
Wśród nas są oczywiście osoby, które słowa "przepraszam" nie używają, wolą przemilczeć sprawę, poczekać aż wszystko rozejdzie się po kościach. To przykre kiedy ktoś, kto sprawił nam przykrość nie czuje, że wina leży po jego stronie i nie prosi nas o wybaczenie. Jest jednak wśród nas wszystkich jeszcze jedna grupa osób i to chyba z nimi powinniśmy uważać najbardziej w życiu. Są to osoby, które słowo "przepraszam" rzucają na wiatr. W ich ustach jest ono nieszczere i za zadanie ma jedynie uspokoić naszą czujność i zamknąć nam usta. Osoby takie nie mają sobie nic do zarzucenia i nie poczuwają się do winy, jednak w przeciwieństwie do tych, które nie przepraszają w ogóle, rzucają „przepraszam” by zamknąć sprawę, zamknąć nam usta.
Po czym rozpoznać takie nieszczere przeprosiny? Jak rozpoznać fałsz w wypowiadanych słowach?
Przeprosiny warunkowe
Przeprosiny warunkowe to takie, które sugerują, że dana sytuacja lub zachowanie mogło, chociaż wcale nie musiało się wydarzyć. Osoba przepraszająca nie jest pewna czy zrobiła, źle i manipuluje Tobą, umniejsza Twoim uczuciom zaznaczając, że może wcale ich nie ma.
Przykład:
“Przepraszam, jeśli zrobiłem coś złego”.
Przeprosiny z szantażem
To właściwie nie są przeprosiny, a szantaż emocjonalny. Przepraszający wymusza na Tobie deklaracje mimo iż to on zawinił.
Przykład:
“Przeproszę tylko wtedy, gdy już nigdy nie wrócimy do tego tematu.”
Przeprosiny ciągnące się
Przeprosiny pochodzące z poczucia winy, z głębi serca nie ciągną się w nieskończoność. Szukanie niepotrzebnych wyjaśnień, usprawiedliwianie się, wynajdywanie coraz to nowych szczegółów dotyczących całej sytuacji może wskazywać na to ze osoba przepraszająca ukrywa swoje prawdziwe uczucia.
Przykład:
„Przepraszam Cię za zaistniała sytuację. Wydarzyła się ona kiedy… Doprowadziła nas do sytuacji. Pamiętasz jak przed tym wszystkim...Tak naprawdę to później... Itd.”
Przeprosiny bezosobowe
Kiedy osoba przepraszająca przyznaje, że zaistniała sytuacja nieodpowiednia i przeprasza unikając bezpośredniej odpowiedzialności, to może znaczyć, że bezpośredniej odpowiedzialności za zaistniałą sytuację nie czuje.
Przykład:
„Przeprasza się, ponieważ popełniono błędy.”
Przeprosiny pod przymusem
Kiedy ktoś zaznacza, że przeprosiny nie są jego inicjatywą lub chociaż nawet to sugeruje, to możemy być pewni, że nie ma poczucia winy. Osoba przepraszająca ma uważać za konieczne przeprosić, a nie ktoś w jej otoczeniu.
Przykład:
„Anna zasugerowała, że ta sytuacja faktycznie była niefajna. Powiedziała, że wypadałoby Cię za to przeprosić”.
Przeprosiny wpędzające w poczucie winy
Przeprosiny, które w jakikolwiek sposób wpędzają Ciebie w poczucie winy nie są szczere.
Przykład:
“Przepraszam, że uważasz, że zrobiłem coś złego”.
Przeprosiny z” ale”
Osoba, która przeprasza z „ale” próbuje jednocześnie obronić się i znaleźć usprawiedliwienie dla swojego zachowania, którego prawdopodobnie nie żałuje. Takie przeprosiny sugerują, że osoba, która zawiniła tak naprawdę działała w dobrej wierze i nie zrobiła nic złego.
Przykład:
“Przepraszam, ale większość ludzi nie zareagowałoby w tej sytuacji tak, jak ty.”
Przeprosiny raz na zawsze
Mówiliśmy o tym, że przeprosiny rozwlekane i ciągnące się w nieskończoność mogą okazać się nieszczere. Jednak szybkie przeprosiny, które nie pozwalają wrócić do tematu, też mogą okazać się nie do końca prawdziwe.
Przykład:
“Już powiedziałem, że przepraszam, koniec tematu.”
Przeprosiny z uzasadnieniem
Przepraszanie w sposób przez który osoba przepraszana zaczyna się zastanawiać czy na pewno powinna czuć żal czy złość najprawdopodobniej nie jest szczere. To manipulowanie naszymi uczuciami i sprawianie, że podajemy je w wątpliwość.
Przykład:
“Wiesz, że przepraszam, nigdy bym Cię nie skrzywdził. Wiesz prawda?”
Przeprosiny bez czynów
Słowa mają wielką moc, ale nie znaczą nic, jeśli nie idą za nimi czyny. Jeśli za słowem "przepraszam" nie idzie wynagrodzenie wyrządzonej krzywdy, unikanie sytuacji, które mogą doprowadzić jeszcze raz do tego samego, to ono nie wystarczy. Fałszywe przeprosiny zaczynają się i kończą na słowach.
Przykład:
Osoba, która wczoraj przeprosiła Cię za kłamstwo, dzisiaj już nie kłamie, jedynie przemilcza prawdę.
Przeprosiny lekkie
Przepraszanie i jednoczesne bagatelizowanie Twoich uczuć, jest podstawą do podejrzewania fałszu. Trudno uznać, że ktoś przeprasza szczerze, jeśli uważa Twoje uczucia za mało istotne.
Przykład:
"Przepraszam, przecież tak naprawdę nic się nie stało.”
Przeprosiny w żartobliwym tonie
Przepraszanie z jednoczesnym unikaniem odpowiedzialności za daną sytuację często połączone jest z żartem. W szczerych przeprosinach nie ma miejsca na lekceważenie uczuć.
Przykład:
"Przepraszam, ale szkoda, że nie widziałaś swojej miny…hahahaha…”
Przeprosiny ofiary
Sytuacja, w której osoba przepraszająca stawia się w roli ofiary, budzi wątpliwości. Dzięki takiemu zachowaniu najprawdopodobniej chce nie tylko uzasadnić swoje zachowanie, ale i sprawić że będziesz mu współczuć, chociaż faktycznie powinno być odwrotnie.
Przykład:
„Przepraszam, chciałem dobrze, a wyszło jak zawsze. Nic mi nie wychodzi…”
Osoba, której naprawdę przykro, która chce zadośćuczynić to co się stało będzie nie tylko mówiła, ale i starała się naprawić wyrządzone krzywdy. Gdy następnym razem będzie przepraszała, zwróćcie uwagę jakich zwrotów używa. To fajny sposób, by przekonać się czy przeprosiny są szczere.
A może i Wy znajdziecie tu wskazówki, dotyczące przepraszania, a nie tylko bycia przepraszanym? W końcu nigdy nie wiadomo, po której stronie się znajdziemy.
