Każdy pracownik ma prawo do określonej ilości dni urlopu wypoczynkowego. Przepisy zawarte są w Kodeksie Pracy. Czy pracownik może sam decydować o kształtowaniu i formie swojego urlopu? Czy istnieje możliwość podzielenia urlopu na godziny? Co mówią na ten temat przepisy?
Zgodnie z zasadą zapisaną w art. 14 Kodeksu Pracy, pracownik ma prawo do wypoczynku, który zapewnia przepis o czasie pracy, dniach wolnych od pracy oraz o urlopach wypoczynkowych.
W art. 152 Kodeksu przeczytać możemy, że pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego.
Wymiar urlopu
Na wstępnie warto zaznaczyć, że urlop ma wymiar godzinowy.
Ponadto wymiar urlopu uzależniony jest od stażu pracy:
- Jeśli staż pracy pracownika jest mniejszy niż 10 lat, to pracownikowi przysługuje 20 dni urlopu;
- Jeśli staż pracy pracownika jest wyższy niż 10 lat, to pracownikowi przysługuje 26 dni urlopu wypoczynkowego.
Jak urlop przekłada się na wymiar godzinowy?
- 160 godzin przysługuje pracownikowi zatrudnionemu na pełen etat (uprawnionemu do 20 dni urlopu);
- 208 godzin przysługuje pracownikowi zatrudnionemu na pełen etat (uprawnionemu do 26 dni urlopu).
Warto pokreślić, że w przypadku pracowników, którzy pracują w niepełnym wymiarze, liczbę godzin urlopu przelicza się proporcjonalnie do czasu pracy.
Urlop na godziny? Czy jest taka możliwość?
W przepisach Kodeksu Pracy jest zapis, który mówi, że urlop przyznawany jest w dniach pracy zatrudnionego i w wymiarze godzinowym odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy w danym dniu.
W związku z tym urlop przyznawany jest na cały dzień pracy. Jeśli pracownik pracuje 8 godzin dziennie, to nie może wziąć „urlopu na godzinę”.
Okazuje się jednak, że Kodeks Pracy przewiduje jedną okoliczność, dzięki której można ubiegać się o uzyskanie urlopu nieobejmującego całego dnia pracy. Jaki to przypadek?
Pracodawca może przyznać pracownikowi urlop w wymiarze np. 5 godzin wyłącznie w sytuacji, gdy pozostała liczba godzin urlopowych do wykorzystania za mało, by przyznać cały dzień wolny.
Dokładny zapis tej zasady znajdziemy w art. 1542 § 4 Kodeksu Pracy. Jego treść brzmi następująco:
„Udzielenie pracownikowi urlopu w dniu pracy w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy jest dopuszczalne jedynie w przypadku, gdy część urlopu pozostała do wykorzystania jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu pracy pracownika w dniu, na który ma być udzielony urlop”.
Dodajmy, że Art. 162 Kodeksu Pracy zezwala na dzielenie urlopu wypoczynkowego na mniejsze części, przy czym żadna z nich nie powinna być mniejsza niż jeden dzień. Wynika to z art. 154 (2), §1.
