Choroba kociego pazura może rozwinąć się wskutek zadrapania przez kota. Chociaż należy do łagodnych, to czasami jej przebieg może być naprawdę nieciekawy. Sprawdźmy czym się objawia i jak się ją leczy.
Przyczyna
Chorobę kociego pazura wywołują bakterie Gram-ujemne Bartonella henselae i Bartonella clarridgeiae przenoszone przez koty, rzadziej psy, króliki i wiewiórki. Statystki pokazują, że najczęściej nosicielami są zdrowe, młode koty. U człowieka rozwija się ona wskutek zadrapania lub ugryzienia zazwyczaj w ciągu tygodnia do ośmiu od incydentu.
Objawy
Objawami choroby kociego pazura są rozwijające się po incydencie zadrapania lub ugryzienia przez zwierzę:
- Grudki, pęcherzyki, a nawet owrzodzenia
- Powiększone węzły chłonne w najbliższej okolicy, najczęściej jednostronnie
- Zaczerwieniona skóra
- Tkliwość przy obmacywaniu
Pojawić może się także:
- Gorączka
- Ból gardła
- Ból głowy
- Ból pleców
- Ból podbrzusza
- Zmęczenie
- Powiększenie wątroby i śledziony
Diagnostyka
Rozpoznanie choroby kociego pazura zazwyczaj jest bardzo łatwe. Jednak w obliczu wątpliwości, z uwagi na to, że wiele chorób przebiega z powiększeniem węzłów chłonnych, może istnieć konieczność wykonania badań serologicznych i biopsji węzłów chłonnych. Badania wykonuje się u pacjentów, u których objawy utrzymują się dłużej niż kilka tygodni.
Leczenie
Zwykle nie ma potrzeby wdrażania leczenia, a objawy samoistnie mijają po około 10 dniach. Jeśli jednak dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych lub występuje kilka objawów na raz będziemy musieli skonsultować się z lekarzem. Ostrzejszy przebieg choroby będzie oznaczał konieczność podania antybiotyku. Azytromycyna to substancja, na którą wrażliwe są drobnoustroje wywołujące chorobę kociego pazura i najczęściej to leczenie tym antybiotykiem zostaje wdrażane.
Powikłania
Choroba zazwyczaj ma bardzo łagodny przebieg i nie wymaga nawet leczenia antybiotykami. Nie oznacza to jednak, ze zawsze tak jest i nie może mieć nieprzyjemnych następstw. Niebezpiecznym powikłaniem, wymagającym interwencji chirurgicznej jest przetoka pojawiająca się w okolicy powiększonego węzła chłonnego. Inne częste powikłania to:
- Zespół Parinauda – ziarniak spojówkowy
- Zapalenie siatkówki
- Zapalenie nerwu wzrokowego
- Zapalenie mózgu
- Zapalenie szpiku kostnego
- Zapalenie wsierdzia
- Małopłytkowość
