Izba Cywilna Sądu Najwyższego wydała właśnie przełomową dla frankowiczów uchwałę. Zatwierdziła bowiem postulaty, o które kredytobiorcy walczyli od lat. Uchwała ta ma stanowić przykład dla sądów powszechnych, czym kierować się przy rozstrzyganiu spraw dotyczących kredytów hipotecznych we frankach szwajcarskich.
Frankowicze uzyskali oczekiwany wyrok
Sąd Najwyższy orzekł w kilku kwestiach, które mają być drogowskazem dla sądów powszechnych w sprawach dotyczących frankowiczów.
Między innymi uznano, że jeśli umowa kredytu we frankach szwajcarskich jest choćby w części nielegalna, to trzeba ją w całości unieważnić.
Mowa tutaj, na przykład, o zapisach w umowie twierdzących, że bank sam będzie ustalał sobie kurs franka. Dotyczy to także sytuacji, gdy bank samowolnie może zmienić komuś kredy we frankach na kredyt w złotówkach.
Takie i wiele innych nielegalnych zapisów w umowie kredytowej unieważnia tę umowę w całości.
Dalsze wytyczne
Oprócz wyżej wymienionych postanowień Sądu, zdecydowano też, że w momencie, gdy kredytobiorca wygra w sądzie z bankiem, bank nie będzie mógł już nakładać na niego żadnych dodatkowych opłat z żadnego tytułu.
To wspaniałe rozwiązanie, to wspaniałe orzeczenie. Frankowicz mają w tej chwili naprawdę olbrzymi argument, żeby iść do sądu - komentuje radca prawny Marcin Szołajski. Banki powinny niezwłocznie przystąpić do wymyślenia dobrego sposobu ugodowego, bo inaczej będą ponosić konsekwencje w przegranych sprawach frankowych - dodaje.
Kwestie, które rozstrzygnął Sąd Najwyższy
Izba Cywilna Sądu Najwyższego otrzymała od pierwszej prezes Sądu Najwyższego następujące pytania w sprawie kredytów frankowych. Pytania brzmiały:
- "Czy w razie uznania, że postanowienie umowy kredytu indeksowanego lub denominowanego odnoszące się do sposobu określania kursu waluty obcej stanowi niedozwolone postanowienie umowne i nie wiąże konsumenta, możliwe jest przyjęcie, że miejsce tego postanowienia zajmuje inny sposób określenia kursu waluty obcej wynikający z przepisów prawa lub zwyczajów?", a w razie odpowiedzi przeczącej:
- "Czy w razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu indeksowanego do takiej waluty umowa może wiązać strony w pozostałym zakresie?"
- Czy w razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej umowa ta może wiązać strony w pozostałym zakresie?"
niezależnie od treści odpowiedzi na pytania 1-3:
- „Czy w przypadku nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej, w wykonaniu której bank wypłacił kredytobiorcy całość lub część kwoty kredytu, a kredytobiorca dokonywał spłat kredytu, powstają odrębne roszczenia z tytułu nienależnego świadczenia na rzecz każdej ze stron, czy też powstaje jedynie jedno roszczenie, równe różnicy spełnionych świadczeń, na rzecz tej strony, której łączne świadczenie miało wyższą wysokość?
- Czy w przypadku nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej z powodu niedozwolonego charakteru niektórych jej postanowień bieg przedawnienia roszczenia banku o zwrot kwot wypłaconych z tytułu kredytu rozpoczyna się od chwili ich wypłaty?
- Czy, jeżeli w przypadku nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej którejkolwiek ze stron przysługuje roszczenie o zwrot świadczenia spełnionego w wykonaniu takiej umowy, strona ta może również żądać wynagrodzenia z tytułu korzystania z jej środków pieniężnych przez drugą stronę?"
