Wiadomość o rosyjskiej inwazji na Ukrainę była wstrząsająca dla wszystkich. W aktualnej sytuacji wielu rodziców zastanawia się, jak i czy rozmawiać z dzieckiem o wojnie. Czy chronić je przed takimi informacjami i nic nie mówić? A może wręcz przeciwnie: być szczerym i otwartym?
Jak rozmawiać z dzieckiem o wojnie?
Wiadomość o rosyjskiej inwazji na Ukrainę była wstrząsem dla wszystkich. Tuż obok giną niewinni ludzie, tracą domu i uciekają z kraju ogarniętego chaosem. W związku z tym wiele osób odczuwa silny lęk i niepokój. Mnóstwo rodziców zastanawia się, jak powiedzieć dzieciom o tej sytuacji. Nie wiedzą, czy i jak rozmawiać z nimi o wojnie. Wahają się, czy powinni o tym mówić, czy może ukrywać przed dziećmi te wiadomości?
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi…
Niektórzy zalecają, żeby chronić dzieci i nic nie mówić na ten temat. Uważają, że pociechy i tak nie mogą nic na to poradzić, wiec nie powinno się ich dodatkowo obciążać i straszyć.
Inni uważają, że dzieci i tak wiele czują i rozumieją, co się dzieje, wiec należy być z nimi szczerym w tej kwestii. Jeśli w domu jest wiele lęku i napięcia, dziecko wyczuwa, że coś jest nie tak, wiec warto z nim otwarcie porozmawiać.
Zaufaj sobie, To Ty najlepiej znasz swoje dziecko
Niestety nie ma jednoznacznej odpowiedzi, decyzja zależy tylko i wyłącznie od rodziców. W tej sprawie należy zaufać samemu sobie, w końcu kto inny, jak nie rodzice najlepiej znają swoje dzieci?
Te zasady będą pomocne, gdy będziesz rozmawiać z dzieckiem o wojnie
Wiadomość o wojnie zawsze budzi strach i uruchamia mnóstwo lęków, nie tylko u dorosłych, ale też u dzieci. Dlatego pamiętaj o tym, gdy będziesz rozmawiać z dzieckiem o wojnie:
- Twoje dziecko może zetknąć się z tą informacja dosłownie wszędzie: w szkole, do rówieśników, w Internecie, telewizji. Dlatego to ważne, żeby dzieci o tym, co się dzieje, dowiadywały się w pierwszej kolejności od nas.
- Warto dozować informacje, podawać je w możliwie najbardziej bezpieczny, delikatny sposób. Oczywiście rodzaj i ilość przekazywanych informacji należy dostosować do wieku, rozwoju emocjonalnego oraz wrażliwości Inne informacje przekażemy przedszkolakowi, a inne nastolatkowi.
- Warto w miarę możliwości wyjaśnić, co się dzieje, odpowiadać na pytania dziecka i zaspokoić jego ciekawość. Wiedza daje poczucie oswojenia tematu i pozwala się uspokoić.
- Zadaniem rodziców jest uspokojenie i ukojenie emocji Ta sytuacja jest dla nich trudna i niecodzienna, więc w tym czasie należy zapewnić im wsparcie i poczucie bezpieczeństwa.
Pamiętaj również o tym, aby:
- Akceptować i nazywać wszystkie emocje, które doświadczają dzieci.
- Nie okłamuj dziecka i nie obiecuj czegoś, czego nie jesteś pewien.
- Obserwuj zachowanie dziecka - dzieci w różny sposób mogą przetwarzać emocje.
- Wyłącz kanały informacyjne w obecności dziecka.
- Zapewnij maksymalne poczucie bezpieczeństwa poprzez bycie razem oraz bliskość.
- Spróbuj odwrócić uwagę dziecka poprzez wspólną zabawę.
- Staraj się zachowywać zwyczajnie, rutyna pomaga w takich sytuacjach.
