Płacz, krzyki, wpadanie w szał, rzucanie się na podłogę to typowe objawy histerii u dzieci. Szczególnie często takie napady dotyczą dwu i czterolatków. Rodzice często są przerażeni, obserwując takie zachowania, jednak nie ma powodów do niepokoju! W tym wieku to całkowicie normalne. Dowiedz się, jak rodzić sobie z napadami histerii u dziecka i z czego one wynikają?
Skąd się biorą napady histerii?
Pomiędzy drugim, a czwartym rokiem życia, nasze dziecko dostrzega, że jest osobną, zindywidualizowaną jednostką, która może się sprzeciwiać i stawiać opór dorosłym. Poznaje moc słowa „nie” i coraz częściej je wykorzystuje. To powoduje pojawianie się napadów histerii, szału i agresji. Mogą one wynikać ze zmęczenia, niezadowolenia, frustracji, smutku, czy braku umiejętności wyrażenia emocji w inny sposób. Napady histerii są całkowicie naturalne i wynikają z etapu rozwoju, na jakim obecnie znajduje się dziecko. Nie powinny stanowić powodów do zamartwiania się. Dowiedz się, jak sobie z nimi radzić!
Jak radzić sobie z histerią u dziecka?
Empatia rodzica
Podczas napadów szału i histerii u dziecka, rodzic powinien okazać cierpliwość i empatię. Choć może to być bardzo trudne, zwłaszcza, że zachowanie naszej pociechy wzbudza w nas zdenerwowanie, złość i zawstydzenie, należy wykazać się zrozumieniem i spokojem. Mimo, że dziecko płacze, krzyczy, gryzie i rzuca się na podłogę, trzeba zareagować ze spokojem i to przeczekać. Bądź przy dziecku, pozwól mu się wykrzyczeć, trzymaj nerwy na wodzy, a następnie przytul i porozmawiajcie o tym, co się stało.
Towarzyszenie dziecku
Podczas napadu szału stosuj proste komunikaty, unikaj złożonych zdań i nie podejmuj dyskusji. Krzyki i płacz uniemożliwią rozmowę z dzieckiem. W takiej sytuacji najlepiej sprawdzi się Twój spokój, opanowanie, empatyczne towarzyszenie dziecku i przeczekanie jego wybuchu. Nie opuszczaj dziecka w trakcie napadu histerii, poczekaj przy nim aż się uspokoi. Gdy histeria minie, będziecie mogli podjąć rozmowę.
Rozmowa z dzieckiem
Gdy maluch już się uspokoił i napad histerii minął, należy z nim porozmawiać o tym, co się stało. Przytul dziecko, zapytaj o jego uczucia i emocje, po czym wyjaśnijcie sobie sytuację. Uświadom dziecku, że jego zachowanie nie może się powtarzać i wiąże się z nieprzyjemnymi konsekwencjami.
