W jakim wieku dziecko może zostać samo w domu? Co na to psychologowie?
Wielu rodziców zastanawia się, w jakim wieku dziecko może zostać samo w domu? Dowiedz się, jak to wygląda ze strony prawnej oraz psychologicznej. Jak przygotować dziecko do pozostania samemu w domu?
Prawny punkt widzenia
W polskim prawie nie ma zapisu pozwalającego rodzicom na zostawienie pociech samych w domu w określonym wieku. Istnieje jednak przepis, mówiący o tym, że nie zaleca się pozostawiania bez opieki dzieci w wieku do lat 7. (art. 106 Kodeksu wykroczeń).
Z kolei według art. 92 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego „dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską” . Oznacza to, że aż do ukończenia 18. roku życia dziecko teoretycznie powinno przebywać pod opieką rodziców bądź opiekunów. Oprócz tego rodzice ponoszą konsekwencje czynów swojego małoletniego dziecka.
Psychologiczny punkt widzenia
Z psychologicznego punktu widzenia nie istnieje graniczny wiek, od które dziecko może zostać samo w domu. Wszystko zależy od jego gotowości, dojrzałości, odpowiedzialności oraz zaufania rodziców.
Cześć specjalistów uważa, że jeśli dziecko wyrazi zgodę i chęć, można zostawić je samo w domu już po skończeniu 10. roku życia. Inni twierdzą, ze powinno to nastąpić po ukończeniu przez dziecko 13. roku życia. Inaczej wygląda kwesta pozostawienia dziecka samemu na noc. Rodzice nie powinni tego robić, nim dziecko nie ukończy 16. roku życia.
Jak przygotować dziecko do pozostania samemu w domu?
Pozostawienie dziecka w domu jest indywidualną decyzją każdego rodzica i zależy od wielu różnych czynników: gotowości dziecka, jego samodzielności i dojrzałości. Przed tym wydarzeniem, rodzice powinni odpowiednio przygotować dziecko.
- Należy wyjaśnić mu dokąd i na jak długo rodzic wychodzi. Poinformować, z kim może się skontaktować w razie potrzeby.
- Za pierwszym razem warto przeprowadzić test i pozostawić dziecku samemu na kilka minut, żeby sprawdzić, jak sobie radzi.
- Rodzic powinien przygotować dziecku coś do picia, przekąski oraz listę zadań do zrobienia lub rozrywek, aby zająć jego czas i żeby samo z nudów nie wymyśliło niebezpiecznej zabawy.
- Dziecku należy wpoić zasady bezpieczeństwa, takie jak nieotwieranie drzwi wejściowych, czy okien. Zakaz włączania sprzętów kuchennych, używania środków chemicznych.
- Oprócz tego należy wyjaśnić dziecku, jak ma zachować się także w nietypowych sytuacjach. Na przykład, gdy ktoś puka do drzwi, w czasie burzy lub gdy poczuje dym. Rodzic powinien przedstawić potencjalne zagrożenia i możliwości ich uniknięcia.