Benzodiazepiny - leki, które mogą Cię uzależnić!
Na początku trzeba wyjaśnić czym są te benzodiazepiny.
Są to leki, które wykazują działanie:
- nasenne,
- przeciwlękowe,
- przeciwdrgawkowe.
Benzodiazepiny działają tak jak niektóre związki, które występują w stanie naturalnym w ośrodkowym układzie nerwowym.
Trzeba zaznaczyć, że mają bardzo szerokie zastosowanie.
Jednak leczenie tymi środkami zazwyczaj przeprowadzane jest z wielką ostrożnością, ponieważ leki te potrafią uzależniać.
Są dostarczane do naszego organizmu i łączą się w nim z receptorami benzodiazepinowymi.
Działają na większość funkcji w mózgu, dlatego też mają ogromny wpływ na cały nasz organizm.
Benzodiazepiny wykazują działanie na pamięć, umysł, a także na reakcje emocjonalne.
Kiedy przyjmujemy takie leki, dochodzi do zaburzeń wszystkich funkcji naszego organizmu.
Mechanizm ich działanie jest zbliżony do mechanizmu alkoholu.
Często stosuje się te leki w przypadku zaburzeń lękowych oraz w przypadku leczenia epilepsji.
Są także często stosowane po udarach mózgu, gdyż wykazują działanie zwiotczające mięśnie szkieletowe.
Działają silnie uspokajająco, dlatego podaje się je także przed różnymi zabiegami i operacjami.
Pamiętajmy jednak, że benzodiazepiny są lekami bardzo silnie uzależniającymi.
Chociaż nie każdy kto je przyjmuje jest na to aż tak podatny.
Za to już odpowiadają uwarunkowania genetyczne.
Trzeba zaznaczyć, że osoby podatne na uzależnienie od tych leków to te, które żyją w ciągłym stresie.
Najczęściej uzależnienie dotyka osób w średnim wieku.
Jeżeli przyjmujemy ten lek świadomie, wiemy z jakiego powodu itp. to nie powinno dojść do uzależnienia.
Trzeba jednak pamiętać, że nie należy ich przyjmować dłużej niż kilka tygodni.
Przy tak krótkim czasie stosowania nasz organizm nie będzie w stanie się uzależnić.
Nie jest trudne rozpoznać osobę uzależnioną od tych leków.
Można u nich zaobserwować ciągłą potrzebę przyjmowania kolejnych dawek leku.
Bardzo często osoba ta dąży do tego, aby we krwi utrzymywało się stężenie leków na tym samym poziomie.
Kiedy tylko poziom stężenia zaczyna spadać, osoba ta staje się drażliwa, występują drgawki, potliwość, a czasami nawet urojenia i omamy.
W takim przypadku życie osoby uzależnionej skupia się na zdobywaniu kolejnych opakowań leku.
Często też osoby uzależnione tłumaczą się tym, że cierpią na depresję czy nerwicę i takie leki są dla nich niezbędne.
Osoba uzależniona ma świadomość, że robi źle, ale wraz z upływem czasu i każdą koleją przyjmowaną dawką, całkowicie się zatraca i nie potrafi wrócić do rzeczywistości – normalności.
W momentach stresujących nasila się potrzeba przyjęcia kolejnej dawki.
Wtedy osoba uzależniona czuje, że to jedyne rozwiązanie, aby stres i inne objawy minęły.
Odstawienie tych leków jest bardzo trudne.
Często występują charakterystyczne dolegliwości związane z odstawieniem.
Najczęściej utrzymują się tylko przez kilka dni.
Wśród objawów odstawienia możemy wyróżnić:
- napady lęku,
- bezsenność,
- wybuchy agresji,
- zmęczenie,
- nudności,
- wymioty.
Istnieją także objawy abstynencyjne, które nakłaniają chorego do przyjęcia kolejnej dawki leku.
Łatwo się wtedy poddać i przyjąć lek zamykając błędne koło.
Jednak osoba, która nie jest uzależniona, z łatwością pokona te trudności i wytrzyma bez przyjęcia dawki leku.
Objawy ustępują po kilku dniach i chory zwykle nie odczuwa już żadnych negatywnych skutków zażywania leków.