Na czym polega "metoda kanapki"? Metoda wychowawcza, którą pokochali rodzice!
Każdy rodzic staje przed trudnymi decyzjami, jakie trzeba podejmować przy wychowywaniu dziecka. Nie jest to zadanie łatwe i wymaga wiele cierpliwości i poświęcenia ze strony rodziców, którzy często działają „po omacku”. W internecie czy bibliotece można znaleźć wiele blogów, czy książek, które poruszają tematykę wychowywania dzieci. Jednak dzieci nie da się „wpisać” w schemat i przypisać do niego odpowiedniego sposobu postępowania i wychowywania.
Jak zwrócić dziecku uwagę?
Spora część rodziców uczy się na własnych błędach i jeśli dany sposób nie skutkuje, wtedy próbują innego podejścia. Zwrócenie dziecku uwagi nie jest łatwym zadaniem i w tym wypadku rodzice powinni znaleźć złoty środek, który nie będzie ani pobłażliwy, ani zbyt surowy.
Powinien być odpowiednio wyważony, aby dziecko wiedziało, że zrobiło coś złego i że nie powinno więcej tego robić, ale również, aby zrozumiało swój błąd. Jedna z metod zwrócenia dziecku uwagi za złe zachowanie to „metoda kanapki".
Metoda kanapki
Metoda kanapki to tak naprawdę pojęcie zaczerpnięte z zakresu psychoterapii grupowej i treningu komunikacji interpersonalnej. Warto jednak zastosować ją również przy wychowywaniu dzieci. Składa się ona z 4 etapów, które pozwolą dziecku na przyjęcie konstruktywnej krytyki, ale w łatwy i przyjazny sposób. Każdy element jest odpowiednio dobrany i nie powinien zostać pominięty.
Sposób postępowania:
Etap 1. Pochwała
Na samym początku powinniśmy dziecko pochwalić, jednak nie za złe zachowanie tylko za inne zachowanie, które jednak pozostaje w zbliżonym temacie. Gdy dziecko zbije np. talerz, wtedy na samym początku powinniśmy go pochwalić za to, że np. dzielnie pomaga nam w kuchni i my to doceniamy.
Taka pochwała ma na celu wprowadzenie rozmowy w miły ton, podczas której dziecko będzie się czuło bezpiecznie.
Etap 2. Krytyka
Później należy zwrócić dziecku uwagę za niewłaściwe zachowanie. Należy wtedy dokładnie dziecku wyjaśnić, na czym polegało jego nieodpowiednie zachowanie. Należy używać prostych i zrozumiałych słów, które „dotrą” do pociechy.
Zachowanie oraz słowa rodzica powinny być stanowcze i konkretne, warto również odłożyć wtedy emocje na bok.
Etap 3. Wysłuchanie dziecka
Etap 3 to część, w której powinniśmy do głosu dopuścić dziecko. Teraz może się ono wytłumaczyć i powiedzieć, dlaczego postąpiło tak, a nie inaczej. Warto poznać pobudki dziecka oraz to, co nim kierowało w takiej sytuacji. W tym momencie dziecko powinno zrozumieć, co zrobiło źle i że takie zachowanie było błędem, którego nie powinno powtarzać.
Nie należy jednak wdawać się z dzieckiem w dyskusję, ponieważ to nadal rozmowa „rodzic-dziecko”.
Etap 4. Kolejna pochwała
Ostatni etap to ponowna pochwała dziecka. Rozmowa, która zakończy się znów pochwałą, będzie odbierana przez pociechę jako coś miłego i normalnego oraz nie wywoła w dziecku negatywnych odczuć. Teraz można dziecku powiedzieć co może zrobić w kolejnej podobnej sytuacji i jakie ma możliwości poprawy swojego zachowania. Pochwała na sam koniec rozmowy spowoduje, że dziecko będzie się czuło zmotywowane, ale również docenione.