Moja córka teraz miała Pierwszą Komunię, czyli dzień, na który czekała z niecierpliwością. Sama nie jestem przesadnie wierząca, ani praktykująca, ale do kościoła zawsze prowadzała ją babcia. Widziałam, jak Zosia bardzo cieszy się na swoją Pierwszą Komunię…Nie spodziewała się, że taki szczegół zepsuje jej tę uroczystość.
Byłam jedyną matka, która nie poszła do komunii
Na kilka dni przed zaplanowaną uroczystością Pierwszej Komunii, na mszy ksiądz z ambony ogłosił, aby wszyscy rodzice przyjęli komunię wraz z dziećmi.
Zosia bardzo się ucieszyła, gdy się o tym dowiedziała, bo dzięki temu czuła, że ten dzień jest jeszcze bardziej wyjątkowy.
Nie pamiętam nawet kiedy była u komunii, ale bez wahania przystałam na propozycję księdza i od razu postanowiłam, że pójdę do spowiedzi przed Pierwszą Komunią córki.
Spowiedź poszła nie po mojej myśli…
Szłam do spowiedzi z zamiarem wyznania kilku grzechów ale bez zamiaru tłumaczenia się z mojego życia prywatnego. Nie spodziewałam się, że ksiądz jednak głównie o to będzie pytał…
Dla kontekstu powiem, że jestem po rozwodzie, a mój były mąż związał się z inną kobietą jeszcze jak byliśmy razem.
Ja dwa lata po rozwodzie z byłym poznałam mojego obecnego partnera, z którym od dwóch lat razem mieszkamy i wychowujemy Zosię.
Mieszkam w małej miejscowości i nasza sytuacja życiowa jest dobrze znana praktycznie wszystkim. Nigdy nie miałam z tego tytułu nieprzyjemnych spojrzeń, czy komentarzy. Żyję z sąsiadami w zgodzie, z niektórymi nawet w przyjaźni.
Mało tego. Moja sytuacja wcale nie jest jedyna! W mojej miejscowości połowa osób jest w nieformalnych związkach i nikt nie ma z tym problemu.
Oprócz księdza…
Ksiądz nie dał mi rozgrzeszenia
Gdy wyznałam grzechy, ksiądz zaczął dopytywać mnie o moje życie prywatne. Nie mogłam odpowiedzieć, że to z kim mieszkam, to nie jego sprawa, bo wyrzuciłby mnie z konfesjonału.
Przyznałam więc,, że jestem po rozwodzie i mam obecnie nowego partnera. Dodałam, że bardzo się kochamy i razem wychowujemy córkę.
Ksiądz z ciekawością przysłuchiwał się mojej opowieści, milcząc i nie oceniając. Cieszyłam się z jego reakcji.
Nie spodziewałam się jednak jego ostatnich słów. Okazało się, że nie da mi rozgrzeszenia, bo wie, że nie zamierzam zaprzestać popełniania tego grzechu i nie ma we mnie chęci poprawy…
Jestem więc ciekawa, co powiedzieli mu inni rodzice, którzy też są po rozwodzie i w nowych związkach.
Zosia była zawiedziona…
Niestety, moja córka była więc jedynym dzieckiem, którego rodzic nie poszedł do komunii. Bardzo trudno było mi jej wytłumaczyć, dlaczego ksiądz nie dał mi rozgrzeszenia. Nie rozumiała, co złego jest w tym, że mieszkamy w trójkę i codziennie nawzajem o siebie dbamy. Jest na to chyba jeszcze za mała.
Widziałam, że zamiast cieszyć się swoją uroczystością, rozmyśla, dlaczego jednak muszę zostać w ławce kościelnej.
Od redakcji:
Kiedy katolik nie dostanie rozgrzeszenia?
Katolik może nie otrzymać rozgrzeszenia podczas sakramentu spowiedzi w następujących sytuacjach:
-
Brak żalu za grzechy: Jeśli penitent nie odczuwa skruchy ani żalu za swoje grzechy, kapłan może odmówić udzielenia rozgrzeszenia.
-
Brak postanowienia poprawy: Jeśli osoba spowiadająca się nie ma zamiaru zmienić swojego postępowania i unikać grzechów w przyszłości, nie może otrzymać rozgrzeszenia.
-
Niezadośćuczynienie: Jeśli osoba nie chce zadośćuczynić za swoje grzechy, np. naprawić szkód wyrządzonych innym, może to skutkować odmową rozgrzeszenia.
-
Trwanie w grzechu ciężkim:
- Niesakramentalny związek: Osoby żyjące w związku niesakramentalnym bez zamiaru zmiany tej sytuacji mogą nie otrzymać rozgrzeszenia.
- Nieprzebaczenie: Jeśli penitent nie chce przebaczyć innym, rozgrzeszenie może zostać odmówione.
-
Świadome zatajenie grzechów: Jeśli ktoś celowo ukrywa grzechy ciężkie podczas spowiedzi, rozgrzeszenie jest nieważne, nawet jeśli zostanie udzielone.
-
Nadużywanie sakramentu spowiedzi: Jeśli ktoś przystępuje do spowiedzi bez szczerego zamiaru poprawy i traktuje ją jako formalność, może nie otrzymać rozgrzeszenia.
Wszystkie te sytuacje wynikają z faktu, że sakrament spowiedzi wymaga szczerego żalu, postanowienia poprawy i pełnej otwartości wobec Boga.
Drogie Czytelniczki i Czytelnicy, jeśli borykacie się z podobnymi dylematami lub innymi problemami, które chcielibyście podzielić się z nami, zachęcamy do napisania na adres [email protected].
Gwarantujemy pełną anonimowość i dyskrecję. Pamiętajcie, że dzielenie się swoimi uczuciami i doświadczeniami może być pierwszym krokiem do znalezienia odpowiedzi i wsparcia. Jesteśmy tu dla Was, by słuchać, doradzać i inspirować.
