Niebezpieczny trend w przedszkolach: Dlaczego rodzice mówią 'STOP'?

Wrzesień to nie tylko czas powrotu do szkoły, ale także czas, w którym maluch udają się (być może po raz pierwszy) do przedszkola. Każdy rodzic i każde dziecko wie, że ten moment w życiu bywa naprawdę trudny. Niestety, pewna praktyka w przedszkolach wcale nie ułatwia adaptacji do tej nowej sytuacji. Coraz więcej rodziców przestaje się więc na to godzić. 

Adaptacja dziecka w przedszkolu

Adaptacja dziecka powinna kończyć się tym, że samo chętnie i bez obaw chce zostać w przedszkolu. Nie da się tego osiągnąć, gdy nie wzbudzi się zaufania dziecka i odbierze mu się poczucie bezpieczeństwa. 

Niestety, popularna praktyka stosowana w wielu przedszkolach właśnie do tego prowadzi - dziecko traktowane w ten sposób może nigdy nie poczuć się dobrze w przedszkolu.

Wyrywanie płaczącego dziecka z rąk rodzica

Mowa o wyrywaniu płaczących dzieci z rąk rodzica. Tak, zdaniem wielu wychowawców przedszkolnych ta metoda po jakimś czasu poskutkuje tym, że dziecko przestanie płakać w momencie pozostawiania w przedszkolu. 

Problem jednak polega na tym, że owszem, dziecko może i przestanie po którymś razie płakać, jednak nie dlatego, że poczuje się bezpiecznie, ale dlatego, że będzie wiedziało, że i tak nikt do niego nie przyjdzie i go nie wesprze.

W przedszkolach można zaobserwować płaczące dzieci, które nie chcą się odczepić od ręki lub nogi rodzica, a które są na siłę wyrywane przez wychowawcę. Nie jest to jednak dobre rozwiązanie, ponieważ dziecko wtedy nabywa przekonania, że każdy obcy może go zabrać od rodzica w dowolnym momencie.

Zaburza to jego poczucie bezpieczeństwa i może skutkować tym, że już nigdy nie poczuje się w przedszkolu swobodnie i bezpiecznie. To z kolei może wpłynąć na jego zdolności przyswojenia z przedszkola tego co najważniejsze - możliwości rozwoju. 

Jak powinno wyglądać pożegnanie dziecka i rodzica? 

1. Przygotowanie przed pierwszym dniem w przedszkolu:

Przed pierwszym dniem w przedszkolu warto rozmawiać z dzieckiem o tym, co będzie się działo. Można opowiadać o nowych przyjaciołach, których pozna, oraz o zabawach, które będzie miało w przedszkolu.

Warto odwiedzić przedszkole przed pierwszym dniem, aby dziecko mogło się z nim zapoznać.

2. Stała rutyna:

Dzieci lubią rutynę i przewidywalność. Ustal stałą rutynę pożegnania, tak aby dziecko wiedziało, czego się spodziewać.

3. Krótkie i pewne pożegnanie:

Długie pożegnania mogą wydłużać stres dziecka. Po krótkim przytuleniu i pocałunku powiedz dziecku, że wrócisz po nie po pracy lub po określonej aktywności (np. po obiedzie). Staraj się być pewny siebie podczas pożegnania, nawet jeśli jesteś zaniepokojony.

4. Unikaj wracania:

Jeśli pożegnasz się z dzieckiem i opuścisz przedszkole, unikaj wracania, chyba że jest to absolutnie konieczne. Wracanie może wzmacniać lęk dziecka.

5. Zaufaj personelowi przedszkola:

Pracownicy przedszkola mają doświadczenie w radzeniu sobie z dziećmi, które mają trudności z adaptacją. Zaufaj im i pozwól im pomóc Twojemu dziecku w przejściu przez ten trudny moment.

Zachęcaj do pozytywnych skojarzeń:

Po powrocie z przedszkola rozmawiaj z dzieckiem o pozytywnych aspektach dnia. Pytaj o nowych przyjaciół, o zabawy, które miało, czy o to, czego nauczyło się tego dnia.

6. Bądź cierpliwy:

Dla niektórych dzieci adaptacja w przedszkolu może zająć trochę czasu. Ważne jest, aby być cierpliwym i wspierającym w tym procesie.

7. Konsultacja z ekspertami:

Jeśli lęk dziecka przed przedszkolem nie ustępuje po kilku tygodniach, warto skonsultować się z psychologiem dziecięcym lub doradcą wychowawczym, aby uzyskać dodatkową pomoc i wsparcie.

Pamiętaj, że każde dziecko jest inne i to, co działa dla jednego, może nie działać dla innego. Kluczem jest cierpliwość, wsparcie i konsekwencja w działaniach.

Co jeśli dziecko płacze i kurczowo trzyma się mamy lub taty? 

Jeśli dziecko płacze i kurczowo trzyma się mamy lub taty podczas pożegnania w przedszkolu, oto kilka kroków, które można podjąć:

1. Pozostań spokojny: Twoje dziecko odczuwa Twoje emocje. Jeśli jesteś niespokojny lub zestresowany, dziecko to wyczuje. Staraj się zachować spokój i pewność siebie, nawet jeśli jest to trudne.

2. Ustal krótką rutynę pożegnania: Może to być krótki rytuał, taki jak pocałunek, przytulenie i powiedzenie "do zobaczenia później". Powtarzalność tej rutyny może pomóc dziecku poczuć się pewniej.

3. Przekazanie dziecka opiekunowi: Jeśli dziecko kurczowo trzyma się Ciebie, delikatnie, ale stanowczo przekaż je w ręce zaufanego opiekuna w przedszkolu. Dobrze jest, jeśli wcześniej nawiążecie z nim relację, aby dziecko czuło się bezpieczniej.

4. Zachęcaj do zabawy lub aktywności: Często pomocne jest skierowanie uwagi dziecka na coś innego. Może to być zabawka, książka lub inna aktywność, która odciągnie uwagę od pożegnania.

5. Pozwól dziecku mieć przedmiot pocieszenia: Jeśli to możliwe, pozwól dziecku wziąć ze sobą do przedszkola ulubioną zabawkę, kocyk czy inny przedmiot, który daje mu poczucie bezpieczeństwa.

6. Pochwal za odwagę: Nawet jeśli pożegnanie było trudne, pochwal dziecko za odwagę i za to, że zostało w przedszkolu. Wzmocnienie pozytywne może pomóc w przyszłości.

7. Rozmawiaj z dzieckiem: Po powrocie z przedszkola, gdy emocje opadną, rozmawiaj z dzieckiem o tym, co czuło. Pozwól mu wyrazić swoje uczucia i obawy.

8. Konsultacja z personelem przedszkola: Pracownicy przedszkola mają doświadczenie w radzeniu sobie z trudnymi pożegnaniami. Mogą mieć sugestie lub strategie, które pomogą w przyszłości.

9. Nie unikaj przedszkola: Chociaż może być kuszące, aby pozwolić dziecku zostać w domu po trudnym pożegnaniu, ważne jest, aby kontynuować rutynę i nie unikać przedszkola. Dziecko z czasem dostosuje się do nowego środowiska.

Pamiętaj, że adaptacja do przedszkola to proces, który może wymagać czasu. Ważne jest, aby być cierpliwym i wspierającym dla swojego dziecka podczas tego trudnego okresu.

Czego unikać pozostawiając dziecko w przedszkolu?

Istnieją trzy zasady, których warto przestrzegać.

Po pierwsze, nie zostawiaj dziecka bez pożegnania i wyjaśnienia, co tu robi. Jeśli zostawisz dziecko w przedszkolu i znikniesz za drzwiami, poczuje się ono opuszczone.

Po drugie, nie kłam, że za chwilkę po nie wrócisz. Dziecko uwierzy, a gdy nie wrócisz po chwili poczuje się oszukane.

Po trzecie, nie pozwalają na wyrywanie sobie z rąk płaczącego dziecka. Jeśli to się stanie, dziecko może stracić poczucie bezpieczeństwa.