Osoby niezdolne do pracy i samodzielnej egzystencji oraz osoby po 75. roku życia mogą ubiegać się o dodatek wypłacany przez ZUS. Przedstawiamy szczegóły.
Dodatek pielęgnacyjny od ZUS-u
Dodatek pielęgnacyjny jest świadczeniem wypłacanym przez ZUS. Kierowany jest do:
-
osób, które ukończyły 75 lat,
-
osób niezdolnych do pracy niezdolnych do samodzielnej egzystencji (nie trzeba mieć ukończonych 75 lat).
Dodatek pielęgnacyjny wypłacany jest przez ZUS do emerytury lub renty.
Ile wynosi dodatek pielęgnacyjny?
Od 1 marca 2023 roku wysokość dodatku pielęgnacyjnego to:
-
294,39 złotych – dla osób po 75. roku życia,
-
441,59 złotych – dla osób niezdolnych do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Jak otrzymać dodatek pielęgnacyjny?
Istnieją dwa sposoby ubiegania się o świadczenie:
-
po ukończeniu 75. roku życia ZUS sam wypłaca świadczenie. Nie trzeba składać żadnych wniosków,
-
wniosek należy złożyć w przypadku, gdy lekarz orzecznik wyda orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji.
Potrzebne zaświadczenie o stanie zdrowia!
Aby ubiegać się o świadczenie konieczne jest posiadanie zaświadczenia o stanie zdrowia – Druk OL-9. Można go pobrać ze strony ZUS-u. Zaświadczenie musi być wypełnione przez lekarza prowadzącego nie później niż na miesiąc przed dniem,w którym złożysz wniosek o dodatek.
Kto nie może otrzymać dodatku pielęgnacyjnego?
Dodatek pielęgnacyjny nie jest przyznawany osobom, które przebywają w zakładach opiekuńczo-leczniczych lub w zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych powyżej 2 tygodni w miesiącu.
Ważną informacją jest to, że prawo do zasiłku pielęgnacyjnego – przyznanego przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta – nie przysługuje jeśli dana osoba posiada ustalone prawo do dodatku pielęgnacyjnego z ZUS.
„Jeśli jesteś uprawniony do zasiłku pielęgnacyjnego i ZUS przyznał Ci dodatek pielęgnacyjny powinieneś niezwłocznie powiadomić o tym właściwy organ, który wypłaca Ci zasiłek pielęgnacyjny” - czytamy na stronie ZUS.
Osoba niezdolna do pracy
Osoba niezdolna do pracy jest to osoba, która częściowo lub całkowicie straciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu uszczerbku sprawności organizmu.
Osoba niezdolna do samodzielnej egzystencji
Osoba niezdolna do samodzielnej egzystencji jest to osoba, która doznała naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokojeniu podstawowych potrzeb życiowych.
